Lajmet

“Çdo gjë vdes, edhe informacioni”

Nga Erik Sherman.

Published

on

Nga Erik Sherman

Çdo gjë vdes: njerëzit, makinat, qytetërimet. Ndoshta mund të gjejmë pak ngushëllim nga fakti se të gjitha gjërat kuptimplota që kemi mësuar gjatë rrugës do të mbijetojnë. Por edhe dija e ka një jetëgjatësi. Dokumentet zbehen. Arti humbet. Biblioteka dhe koleksione të tëra mund të përballen me shkatërrim të shpejtë dhe të papritur.

Sigurisht, teknologjikisht ne jemi në një fazë ku mund të krijojmë mënyra për t’i bërë njohurinë të disponueshme dhe të aksesueshme përgjithmonë. Në fund të fundit, dendësia e ruajtjes së të dhënave është tashmë tejet e lartë. Në muzeun gjithnjë në zgjerim të internetit, dikush mund të lëvizë pa problem, nga imazhet e teleskopit hapësinor James Webb, përmes diagrameve që shpjegojnë filozofinë e Pitagorës mbi muzikën e sferave, deri tek një mësim kitare në YouTube. Çfarë mund të duash më shumë?

Ka ende, thonë ekspertët. Së pari, ajo që ne mendojmë se është e përhershme nuk është. Sistemet e ruajtjes digjitale mund të bëhen të palexueshme brenda tre deri në pesë vitesh. Bibliotekarët dhe arkivistët garojnë për të kopjuar përmbajtjet në formate më të reja. Por entropia është gjithmonë aty, duke pritur. “Profesionet tona dhe njerëzit tanë shpesh përpiqen të zgjasin jetëgjatësinë normale sa më shumë që të jetë e mundur përmes një sërë teknikash, por ende po e frenojnë valën”, thotë Joseph Janes, profesor i asociuar në Shkollën e Informacionit të Universitetit të Uashingtonit.

Për t’i komplikuar gjërat, arkivistët tani po përballen me një përmbytje të paprecedentë informacioni. Në të kaluarën, materialet ishin të pakta dhe hapësira e magazinimit të kufizuara. “Tani ne kemi problemin e kundërt”, thotë Janes. “Gjithçka është duke u regjistruar, gjatë gjithë kohës”.

Në parim, kjo mund të korrigjojë një gabim historik. Për shekuj me radhë, njerëz të panumërt nuk kishin kulturën, gjininë ose klasën e duhur socio-ekonomike që njohuritë ose veprat e tyre të zbuloheshin, vlerësoheshin apo ruheshin. Por shkalla masive e botës dixhitale tani paraqet një sfidë unike. Sipas një vlerësimi vitin e kaluar nga firma e kërkimit të tregut IDC, sasia e të dhënave që kompanitë, qeveritë dhe individët krijojnë në vitet e ardhshme do të jetë sa dyfishi i totalit të të gjitha të dhënave dixhitale të gjeneruara më parë, që nga fillimi i epokës së informatikës.

Shkolla të tëra brenda disa universiteteve po punojnë për të gjetur qasje më të mira për ruajtjen e të dhënave nën ombrellën e tyre. Qendra e të Dhënave dhe Shërbimeve për Shkencat Humane në Universitetin e Bazelit, për shembull, ka zhvilluar një platformë kompjuterike të quajtur Knora jo vetëm për të arkivuar shumë lloje të të dhënave nga puna e shkencave humane, por për të siguruar që njerëzit në të ardhmen të mund t’i lexojnë dhe përdorin ato. E megjithatë procesi është i ngarkuar.

“Ti bën supozime të arsyeshme dhe shpreson për më të mirën, por ka grupe të dhënash që humbasin, sepse askush nuk e dinte se do të ishin të dobishme”, thotë Andrea Ogier, ndihmës dekan dhe drejtor i shërbimeve të të dhënave në Bibliotekat Universitare të Virginia Tech.

Nuk ka kurrë njerëz apo para të mjaftueshme për të bërë të gjithë punën e nevojshme—dhe formatet po ndryshojnë dhe shumohen gjatë gjithë kohës. “Si i ndajmë më mirë burimet për të ruajtur gjërat? Sepse buxhetet kaq janë”, thotë Janes. “Në disa raste, kjo do të thotë që gjërat ruhen, por thjesht qëndrojnë aty, të pakataloguara dhe të papërpunuara, e si pasojë pothuajse të pamundura për t’u gjetur ose aksesuar”.

Formatet e përdorura për ruajtjen e të dhënave janë në vetvete të përhershme. NASA hoqi rreth 170 kaseta të dhënash mbi pluhurin hënor, të mbledhura gjatë epokës së Apollos. Kur studiuesit vendosën të përdornin kasetat në mesin e viteve 2000, ata nuk mund të gjenin askënd me makinën IBM 729 Mark 5 të epokës 1960, të nevojshme për t’i lexuar ato. Me ndihmë, ekipi përfundimisht gjeti një në formë të përafërt në magazinën e Muzeut Kompjuterik Australian. Vullnetarët ndihmuan në rinovimin e makinës.

Softueri gjithashtu ka një jetëgjatësi të caktuar. Ogier kujton se u përpoq të ekzaminonte një skedar të vjetër spreadsheet Quattro Pro, por zbuloi se nuk kishte asnjë softuer të disponueshëm që mund ta lexonte atë.

Ka pasur përpjekje për programe të qëndrueshme. Një projekt që mori shumë bujë në vitin 2015 është arkivi i Open Library of Images for Virtualized Execution (Olive), i cili vë në punë softuer të vjetër si Chaste 3.1, një program kërkimor për biologjinë dhe fiziologjinë i vitit 2013 dhe versionin Mac të vitit 1990 të lojës kompjuterike The Oregon Trail në një grup makinash virtuale. Projekti është ende aktiv, thotë Mahadev Satyanarayanan, profesor i shkencave kompjuterike në Universitetin Carnegie Mellon. Por ka pasur sfida në zgjerimin e ofertave të Olive, thotë ai: edhe softueri i papërdorur duhet të licencohet nga kompanitë që e zotërojnë atë dhe shpesh nuk ka mënyrë të lehtë për të futur të dhëna të reja në aplikacionet kërkimore të arkivit.

Përpjekjet e tjera për të ndihmuar në rritjen e jetëgjatësisë së njohurive kanë pasur gjithashtu rezultate të përziera. Arkivi i Internetit, shtëpia e Wayback Machine, ka një koleksion të madh materialesh të dixhitalizuara, duke përfshirë softuer, muzikë dhe video; që nga vera e vitit 2022, ai po lufton një padi për shkeljen e të drejtave të autorit të ngritur nga botues të shumtë.

Në anën më shpresëdhënëse, Iniciativa për kodimin e tekstit ka ruajtur standardet ndërkombëtare për kodimin e teksteve të lexueshme nga makina që nga vitet 1990. Një dekadë më parë, Zyra e Politikave të Shkencës dhe Teknologjisë në SHBA përcaktoi që aplikacionet për kërkime duhet të ofrojnë një plan të menaxhimit të të dhënave në mënyrë që të dhënat të mund të përdoren nga studiuesit ose publiku në të ardhmen. “Ne po arrijmë në pikën ku pothuajse çdo projekt kërkimor duhet të vendosë të dhënat e tij diku”, thotë Ogier. Por nuk ka kërkesa gjithëpërfshirëse se kush duhet t’i ruajë të dhënat ose për sa kohë duhet të ruhen.

Në mënyrë të pashmangshme, idetë, njohuritë dhe krijimet njerëzore do të vazhdojnë të humbasin. “Nuk mund të shpëtojmë gjithçka. Ne nuk mund të ofrojmë akses në gjithçka. Ne nuk mund të marrim gjithçka”, thotë Ogier. “Por kjo nuk është arsye për të mos bërë atë që mundemi”. / Technology Review – Bota.al

Lajmet

Gazetari italian mbi “Sarajeva Safari”: Fëmija i vrarë ishte trofeu më i kërkuar

Published

on

By

Gazeta gjermane Frankfurter Sonntagszeitung publikoi një tekst me detaje të reja rreth “Sarajeva Safari” dhe pjesë të një interviste me gazetarin dhe shkrimtarin italian, Ezio Gavazzeni. Artikulli fillon me deklaratat e ish-marinsit dhe zjarrfikësit amerikan, John Jordan, i cili dëshmoi për herë të parë për “snajperët turistikë” në shkurt të vitit 2007 para Gjykatës së Hagës, dhe transkripti i marrjes në pyetje është i disponueshëm në internet, raporton Deutsche Welle.

Jordani pa disa herë në Sarajevë burra që i tërhoqën vëmendjen me rrobat, armët dhe faktin se udhëhiqeshin nga vendas. Disa prej tyre kishin pushkë, të cilat ishin më të përshtatshme për gjueti derrash të egër në Pyllin e Zi sesa për luftime në qytet. Ishte e qartë se ata nuk ishin të aftë të lëviznin nëpër rrënoja. Ai thotë se e njëjta gjë u konfirmua nga një koleg nga zona e Mostarit“.

📷: Snipper Aley/Facebook

Dëshmia e Jordanit për “snajperët turistë” u pasua nga: asgjë. Ndoshta sepse historitë për kanadezët, rusët, gjermanët, zviceranët dhe italianët që erdhën në Sarajevë me pajisje gjuetie dhe u paguan njësive paraushtarake serbe shuma të mëdha për të qenë në gjendje të shkonin për gjueti njerëz, janë konsideruar prej kohësh një legjendë urbane”, shkruan Frankfurter Sonntagszeitung (FAS).

Gazeta gjermane më pas hedh një vështrim në dosjen që gazetari italian Gavazzeni, me avokatin e tij Nicolo Brigida dhe ish-gjyqtarin Guido Salvini, ia dorëzuan Zyrës së Prokurorit të Shtetit në Milano më 28 janar 2025, dhe të cilën FAS e mori për inspektim.

Atje thuhet se ka të paktën njëqind “turistë lufte”, të cilët e quanin njëri-tjetrin “qitës” – megjithëse një term më i përshtatshëm do të ishte vrasës serialë.

Ata dyshohet se kanë paguar deri në 300,000 euro (në vlerën e sotme): “Fëmijët kushtojnë më shumë, pastaj burrat (mundësisht me uniformë dhe të armatosur), pastaj gratë dhe së fundmi të moshuarit mund të vriten falas”.

Dokumenti pretendon se shërbimi italian i inteligjencës ushtarake u informua për “turistët e luftës” në vitin 1993 dhe disa muaj më vonë njoftoi se kishte identifikuar pikën e fillimit të tureve dhe i kishte ndaluar ato. Por, a është vërtet e vërtetë kjo? “Jo, sot e dimë se kjo nuk korrespondon me të vërtetën. “Udhëtimet në front vazhduan gjatë viteve 1994 dhe 1995”, tha Gavazzeni të mërkurën e kaluar në Milano, raporton gazeta gjermane.

Gavazzeni, i cili është autor i librave rreth vrasjeve të gjyqtarëve të mafias Giovanni Falcone dhe Paolo Borsellino dhe atentatit në Papa Gjon Palit II, pritet të botojë librin e tij të fundit në shkurt, të titulluar “I cecchini del weekend” (“Snajperët e Fundjavës”). Netflix dhe Amazon e kontaktuan atë – ata duan ta ekranizojnë librin, i cili do të botohet nga shtëpia botuese Paper First.

Çfarë e tronditi më shumë? “Fëmija i vrarë ishte padyshim trofeu më i kërkuar”, shkruan Frankfurter Sonntagszeitung dhe vazhdon: “Gjatë rrethimit të Sarajevës, i cili filloi më 6 prill 1992 dhe përfundoi më 29 shkurt 1996, u vranë 11,541 njerëz.”

“Gëzimi i vrasjes”

Midis viktimave ishin 1,621 fëmijë. Çdo familje në qytet ka të paktën një viktimë të vrarë nga një granatë ose snajper. Sarajeva është e rrethuar nga male mbi dy mijë metra të larta, të cilat zbresin në kodra të buta. Snajperët ishin vendosur në ato lartësi, me pamje nga rrugët, sheshet dhe apartamentet. Ose ishin në rrokaqiej, me pamje nga “Rrugica e Snajperëve”. Njerëzit që duhej të dilnin jashtë për të marrë ujë ose ushqim vraponin në trotuare ose strehoheshin pranë automjeteve të blinduara të OKB-së.”

Civilët rrezikuan jetën e tyre për të kaluar bulevardin kryesor të Sarajevës gjatë luftës në Bosnjë./ 📷: AP/Jerome Delay/BBC

Gavazzeni porositi një profil të autorëve nga kriminologia Martina Radica. Ata ishin të pasur, “nga shtresat e larta të shoqërisë”, si “mjekë, gjyqtarë, avokatë, noterë dhe sipërmarrës”, të prirur për gjueti. “Gjithçka bazohej në kërkimin e adrenalinës. Ishte gëzimi i vrasjes; sapo ndjen fuqinë për të qenë në gjendje të shuash jetën e një njeriu me të cilin nuk ke asgjë të përbashkët“, thotë Gavazzeni për një gazetë gjermane.

Në fillim, u tha se midis pjesëmarrësve kishte të djathtë. “Është dezinformim. Nuk vjen nga unë“, shpjegon Gavazzeni.

Nuk besoj se besimi politik apo ideologjik luajti ndonjë rol.” A foli ai me njerëzit që panë të huajt duke qëlluar? “Po.

Ai mësoi për herë të parë për turistët e luftës në mars të vitit 1995 nga një artikull i botuar në gazetën Corriere della Sera: “Isha i tmerruar dhe mendova për këtë për vite me radhë.” Ai filloi të shkruante një thriller mbi këtë temë. “Por shpejt e kuptova se dija shumë pak. Do të më duhej të shpikja gjithçka, kështu që hoqa dorë.” Dhe pastaj në vjeshtën e vitit 2022, u publikua filmi “Sarajevo Safari” nga regjisori slloven Miran Zupaniç.

Gavazzeni i shkroi Zupaniçit, i cili i dërgoi linkun dhe të dhënat e disponueshme. Ai u trondit më shumë nga deklaratat e ish-anëtarit të shërbimit të inteligjencës së Bosnjës dhe Hercegovinës, Edin Subashiç. Gavazzeni i shkroi atij. Ka filluar komunikimi intensiv, i cili është pjesë e dosjes…

Citat nga emaili i Edin Subashiçit nga nëntori 2024: “Në fund të vitit 1993, mësova për këtë fenomen nga dokumentet e shërbimit të inteligjencës ushtarake boshnjake, gjatë marrjes në pyetje të një vullnetari të kapur serb. Ai tha se pesë të huaj erdhën me të nga Beogradi“.

Të paktën tre ishin italianë. Ata u takuan në Triestë, pastaj do të fluturonin për në Beograd, pastaj u transferuan në Mostar ose Sarajevë. Deklarata se shërbimi italian i inteligjencës ushtarake SIMSI (i shpërbërë në vitin 2007) pretendonte se i ndaloi ato turne erdhi nga Subashiç.

“Një shtjellim si një triler”

“Ndërkohë, të tjerë po shfaqen në median italiane duke konfirmuar akuzat. Diplomati Michael Giffoni, atëherë i stacionuar në Sarajevë, tha se në vitin 1994 atij iu tha se “autobusë plot me njerëz të pasur po mbërrijnë nga të gjitha anët. Gjuetarë, por edhe biznesmenë”.

Një bashkëpunëtor në pension i “Caritas”-it, i cili drejtonte transporte humanitare, gjithashtu doli përpara dhe tha se pa autobusë nga të cilët dilnin të huaj me rroba të shtrenjta dhe me armë.

📷: CHRISTOPHE SIMON/AFP/BBC

Gazetari hulumtues kroat, Domagoj Margetiç pretendon se Presidenti serb Aleksandar Vuqiç në vitet 1992-1993, si një njëzetvjeçar, “bashkëpunoi me turistë që paguanin”, ndërsa ishte vullnetar i milicisë serbe boshnjake që mbante varrezat hebraike mbi Sarajevë”.

Zëdhënësja e Vuqiçit i hodhi poshtë me vendosmëri këto akuza. FAS vazhdon: “E gjithë kjo tani duhet të kontrollohet nga Prokuroria e Shtetit e Milanos. Hetimet kanë filluar tashmë. Lëvizja “Pesë Yje” paraqiti një kërkesë parlamentare për të vënë në dispozicion dokumentet që shërbimet italiane të inteligjencës dyshohet se kanë në lidhje me “safarin e Sarajevës“.

Për librin mbi atentatin mbi Papën, Ezio Gavazzeni kishte qasje në arkivat e DIGOS, njësisë speciale hetimore të policisë italiane.

Mendova se do të ishte interesante të pyesja arkivat e DIGOS në Trieste dhe Gorizia nëse kanë shënime mbi kalimin e grupeve të gjuetisë“, citon gazeta gjermane.

Por, atje i thanë se materiali nga ajo periudhë nuk ekziston më. “A nuk është e çuditshme kjo? Ndërsa gjithçka arkivohet në Romë, në vende që ishin një qendër njerëzish, armësh dhe droge gjatë luftës në Ballkan – gjithçka supozohet se është hedhur?“, raporton FAS.

Disa nga gjërat për të cilat ai flet tingëllojnë si teori konspiracioni ose si një komplot nga një triler”, shkruan javorja gjermane. Ai priste kërcënime. “Por asgjë nuk mbërriti, dhe sinqerisht, kjo nuk është një shenjë e mirë. Mendoj se dikush po pret të shohë se çfarë do të zbulojë libri“, tha Gavazzeni për FAS.

Ai gjithashtu i paraqiti zyrës së prokurorit të shtetit të Milanos, Alessandro Gobi, një listë me emrat e njerëzve që ai i identifikoi si pjesëmarrës në safari. Ata nuk do të përmenden në libër“, raporton gazeta.

Nëse gjyqësori arrin në të njëjtat përfundime si Gavazzeni dhe nëse kapet edhe një burrë që mori pjesë në safari vdekjeprurëse, ky mund të jetë gjyqi i shekullit. Pikat ishin aty gjatë gjithë kohës. Ato thjesht duhej të lidheshin – gjë që Gavazzeni e bëri në laptopin e tij në një kafene në një qendër tregtare“, përfundon Frankfurter Sonntagszeitung në fund të artikullit./Vijesti.ba/Foto: Snipper Aley/Facebook/Ubtnews

Continue Reading

Lajmet

Rama: Më në fund ka filluar alokimi i pjesshëm i mjeteve financiare prej 25 milionë euro

Published

on

By

Kryetari i Prishtinës, Përparim Rama ka reaguar pas alokimit të mjeteve të kryeqytetit nga Ministria e Financave.

Rama tha se ky është lajm i mirë për qytetarët duke thënë se Drejtoria e Financave e Prishtinës do të vazhdojë punën sot jashtë orarit të rregullt për procesim sa më të shpejtë të pagesave, transmeton KosovaPress.

Më në fund ka filluar alokimi i pjesshëm i mjeteve financiare prej 25 milion euro nga bartja e vitit 2024 nga Ministria e Financave drejt Kryeqytetit.Drejtoria e Financave e Kryeqytetit do të vazhdojë punën sot, jashtë orarit të rregullt të punës, me qëllim të procesimit sa më të shpejtë të pagesave“, tha Rama.

Rama tha se Komuna e Prishtinës pret që sa më shpejtë të përfundojë alokimi i plotë i shumës prej 25 milionë eurosh nga Ministria e Financave.

Në përputhje me dinamikën e alokimit të mjeteve nga Ministria, ne si komunë do të vazhdojmë me procesimin e pagesave në mënyrë të vazhdueshme dhe të rregullt. Presim që sa më shpejtë të përfundojë alokimi i plotë i shumës prej 25 milionë eurosh nga Ministria“, thotë Rama.

Kujtojmë që Trafiku Urban prej ditësh ka ndërprerë punën për shkak të mos ekzekutimit të pagesave./KP

Continue Reading

Lajmet

​Rutte: Presim nga Serbia të mbajë përgjegjës autorët e sulmit në Banjskë

Published

on

By

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, Mark Rutte ka thënë se presin nga Serbia që përgjegjësit për sulmin terrorist në Banjskë të vitit 2023 t’i sjellë para drejtësisë.

Rutte ka thënë se për këtë ka folu me presidentin serb, Vuçiq, i cili siç tha Rutte i ka thënë se do të punojë në këtë drejtim.

Paraardhësi im ka punuar në këtë më presidentin e Serbisë, Alexander Vuçiqin. Edhe unë kam folur vet më të, dhe ai më tha se do të punojë në këtë, dhe ne presim nga autoritetet serbe të kryejnë pjesën e tyre në këtë drejtim”, ka thënë Rutte për Tëvë1, para takimit të ministrave të Jashtëm të vendeve anëtare të NATO-s.

Ai ka thënë janë duke e përcjell dialogun mes Kosovës dhe Serbisë dhe se NATO do të ndihmojë në këtë proces.

Në shtator të vitit 2023 grupi terrorist nga Serbia kreu sulm në Banjskë të Zveçanit ku mbeti i vrarë polici i Kosovës, Afrim Bunjaku.

Udhëheqës i këtij grupi ishte ish-nënkryetari i Listës Serbe, Millan Radoiçiq. Ndaj 45 pjesëtarëve të këtij grupi Prokuroria Speciale e Kosovës ka ngritur aktakuzë.

Ndërsa, tre pjesëtarët e këtij grupi të kapur gjatë aksionin nga Policia e Kosovës janë duke u gjykuar.

Kosova ka kërkuar që Radoiçiq dhe pjesëtarët tjerë të dorëzohen nga Serbia.

Kryeministri Albin Kurit ka vë si kusht ekstradimin e Radoiçiqit për vazhdim të dialogut me Serbinë./KP

Continue Reading

Lajmet

Sveçla publikon video: Po mbyllim rrugët e kontrabandës dhe po rrisim sigurinë për qytetarët

Published

on

By

Ministri në detyrë i Brendshëm, Xhelal Sveçla ka publikuar një video të disa rrugëve në veri e ku thotë se po hapen shtigjet e reja për qytetarët aty.

Përderisa po mbyllim rrugët e kontrabandës dhe inkurzioneve të terroristëve dhe ekstremistëve në veri, në të njejtën kohë po hapim shtigje të reja për qytetarët tanë e institucionet e rendit, për shtimin e sigurisë dhe për mbrojtjen e kufijve tanë”, ka shkruar Sveçla./EO

Continue Reading

Të kërkuara