Lajmet

Asetet ruse të familjes së presidentit të Kazakistanit

Një bashkëshorte misterioze dhe një divorc i shpejtë.

Published

on

Kur trazirat e mëdha shpërthyen më herët gjatë këtij muaji në Kazakistan, në Azinë Qendrore, shumë analistë vlerësuan se këto trazira erdhën si pasojë e konflikteve midis mbështetësve të presidentit kazak, Qasym-Zhomart Toqaev dhe paraardhësit të tij, 81-vjeçarit Nursultan Nazarbaev.

Një hulumtim i kryer nga Shërbimi rus i Radios Evropa e Lirë dhe Current Time – një rrjet në gjuhën ruse që udhëhiqet nga Radio Evropa e Lirë në bashkëpunim me Zërin e Amerikës – mbi asetet ruse të familjes së Toqaevit, ka nxjerr në pah se dikur janë ndërthurur interesat e biznesit të presidentit aktual të Kazakistanit dhe ish-presidentit të këtij shteti.

Një bashkëshorte misterioze dhe një divorc i shpejtë

Sipas ueb-faqes së Presidencës së Kazakistanit, Toqaev është i divorcuar dhe ka një djalë të quajtur Timur. Kur Toqaev u bë ushtrues i detyrës së presidentit më 2019, mediat kazake vunë në dukje se ai mbante një unazë martese, por unaza u zhduk nga gishti i tij brenda pak ditësh. Përafërsisht në të njëjtën kohë, mediat lokale thanë se bashkëshortja e presidentit në detyrë ishte qytetarja ruse Nadezhda Tokayeva. Sipas të dhënave publike, Tokayeva më 2005 ishte regjistruar në Moskë si një “sipërmarrëse private”, aktiviteti kryesor i së cilës ishte dhënia me qira e pasurive të paluajtshme.

Ky regjistrim ishte valid deri më 2009, por me një kërkim në ueb-faqen e Ministrisë së Jashtme ruse, numri i pasaportës që lidhet me Tokayevan është ende aktiv.

Më 2020 u raportua se në vitin 2011, Tokayeva ishte në listën e presidenteve të nderit të Shoqatës së Grave të Kombeve të Bashkuara. Në atë kohë, Toqaev kishte qenë Zëvendëssekretar i Përgjithshëm i OKB-së dhe kreu i përfaqësimit të kësaj organizate në Gjenevë.

Nursultan Nazarbaev (majtas) më 2019 zgjodhi Qasym-Zhomart Toqaev në postin e presidentit të Kazakistanit.
Nursultan Nazarbaev (majtas) më 2019 zgjodhi Qasym-Zhomart Toqaev në postin e presidentit të Kazakistanit.

Mediat kazake kanë spekuluar se Toqaev u divorcua me nxitim pasi u bë ushtrues i detyrës së presidentit, për shkak se bashkëshortja e tij kishte shtetësi ruse. Djali i Toqaevit, Timur u lind në vitin 1985 dhe si duket ai nuk ka pasur asnjëherë nënshtetësi ruse.

Në dhjetor të vitit 2021, Fondacioni Kundër Korrupsionit i liderit opozitar rus, Aleksei Navalny publikoi një raport që tregonte se autoritetet ruse kishin hequr emrat e shumë rusëve të fuqishëm nga data-bazat për pronat, duke i zëvendësuar këta emra me fjalët “Federata Ruse”. Ai raport theksonte se të dhënat e paredaktuara tregonin se edhe Nadezhda dhe Timuri ishin të regjistruar si pronarë të apartamenteve të mëdha në Moskë. Në data-bazën e redaktuar, pronësia e këtyre apartamenteve është e regjistruar nën fjalët “Federata Ruse”.

Hulumtimi i bërë nga REL-i dhe Current Time ka zbuluar se emërimi “Federata Ruse” fsheh pronësinë e disa pronave jashtë Moskës që më herët ishin të listuara në pronësi të Nadezhda Tokayevas. Një prej këtyre pronave është një shtëpi në një vendbanim prestigjioz në Abramtsevo, që u ble më 2008 nga familja e gazetarit nga Moska, Yevgeny Lavut dhe nga filmbërësja Yevgenia Gindilisa. Lavut i tha REL-it se gjatë asaj blerjeje, Tokayeva ishte ankuar se e kishte vështirë që ta ngrohte shtëpinë dhe se kishte plane që të transferohej në Krime.

Një djalë çuditërisht i suksesshëm

Hulumtimi i REL-it po ashtu zbuloi informacione lidhur me djalin e Toqaevit, Timurin. Sipas një raporti vjetor të vitit 2016 të kompanisë për zhvillimin e pasurive të paluajtshme Mayak, Timur Toqaev ishte anëtar i bordit të drejtorëve të kësaj kompanie. Kjo kompani më së shumti njihet për ndërtimin e kompleksit luksoz rezidencial Mayak, që gjendet në Khimki, në periferi të Moskës. Projekti për ndërtimin e këtij kompleksi zemëroi banorët lokalë, të cilët u njoftuan për këtë projekt më 2014, pasi i njëjti u ndërtua pranë një stadiumi futbolli, që është i qasshëm për publikun.

Në raportin vjetor të Mayak përfshihen edhe informacione që nuk janë raportuar më parë lidhur me Timur Toqaev. Aty thuhet se ai ka studiuar në College du Leman dhe Universitetin Webster në Zvicër si dhe ka diplomë për shkenca politike nga Akademia Diplomatike e Ministrisë së Jashtme ruse.

Disertacioni i tij në vitin 2009 për Akademinë Diplomatike titullohet: Strategjia e Republikës së Kazakistanit në marrëdhëniet me Perëndimin: Interesat kombëtare, prioritetet, drejtimet. Në këtë dokument prej 125 faqesh, Nazarbaev përmendet 112 herë.

“Rusia është aleatja e vetme e Kazakistanit”, thuhet në disertacion.

Sipas raportit të vitit 2016 të Mayak, kompania kishte 514 milionë rubla (7 milionë dollarë) në asete. Radio Evropa e Lirë dhe Current Time nuk kanë arritur të gjejnë raporte më të reja dhe nuk është e qartë nëse Timur Toqaev është ende i lidhur me këtë kompani. Megjithatë, raporti i vitit 2016 jep të dhëna shtesë për lidhjet e biznesit të Toqaevit, përfshirë edhe lidhjet e tij me figurat që shpesh lidhen me Nazarbaevin.

Dy klane kazake

Timur Toqaev figuron edhe anëtar i bordit të Fondacionit Bamirës Kemel Toqaev. Ky fondacion është emëruar për nder të babait të presidentit kazak Toqaev. Data-baza e bizneseve SPARK-Interfax po ashtu tha se Toqaev është bashkëpronar i dy kompanive të vogla të përfshira në analizat gjeologjike dhe teknike.

E njëjta data-bazë e ka listuar Timur Toqaevin edhe si bashkëpronar të firmës Salish, që më herët njihej me emrin Abi Petroleum Kepital. Kjo kompani së fundmi është shpërbërë. Sipas mediave kazake, Toqaev po ashtu ishte listuar si bashkëpronar kur kjo kompani ishte krijuar në vitin 2002. Atëbotë, Toqaev ishte vetëm 18 vjeç. Pak kohë pas themelimit, kjo firmë fitoi të drejtat për të zhvilluar fushën e naftës Gryadovoye në rajonin Atyrau.

Në atë kohë, Qasym-Zhomart Toqaev ishte larguar nga posti i kryeministrit dhe ishte emëruar ministër i Jashtëm. Bashkëpronar në Abi Petroleum Kepital ishte edhe Mukhamed Izbastin, djali i diplomatit kazak Temirtai Izbastin, që është burri i motrës së Qasym-Zhomart Toqaev.

Më 2005, Abi Petroleum Kepital urdhëroi kryerjen e studimeve gjeologjike për fushën e naftës Gryadovoye nga një kompani e quajtur Kazakhstankaspiishelf, që ishte në gjysmë-pronësi të Sat & Company. Sat & Company u themelua nga Kenges Rakishev, një prej biznesmenëve më me ndikim në Kazakistan, i cili nga mediat është quajtur “bankieri i Nazarbaevit”.

Biznesmeni kazak, Kenges Rakishev.
Biznesmeni kazak, Kenges Rakishev.

Më 2012, Abi Petroleum Kepital kishte raportuar për 50 milionë dollarë fitim, por dy vjet më vonë raportoi se po operonte me humbje dhe më 2020 kjo kompani u mbyll.

Sat & Company, megjithatë, është e lidhur me firmën në Moskë, Mayak që më 2016 e listoi Timur Toqaevin si anëtar të bordit. Shefi ekzekutiv i kompanisë Mayak është Makhmudzhon Ermatov, që ka në bashkëpronësi dhe udhëheq dhjetëra kompani, kompani të cilat janë të regjistruara në të njëjtën adresë në Moskë. Që të gjitha kompanitë e kanë fjalën “Sat” në emrin e tyre, dhe shumica e tyre kanë kryesisht hisedarë të njëjtë. Një prej këtyre kompanive, Sat Oil është e listuar si “partner” në ueb-faqen e kompanisë Mayak. Mediat kanë raportuar se këto kompani janë të kontrolluara direkt dhe indirekt nga Rakishev, biznesi kryesor i të cilit në Kazakistan ishte Sat & Company, kompani që në vitin 2018 u riemërua në Fincraft Resources.

Pronari kryesor i kompanisë Mayak është një kompani e regjistruar në Holandë e quajtur Dostyk Investments B.V, që kontrollohet nga oligarku kazak, Timur Kulibaev. Kulibaev është burri i vajzës së Nazarbaevit, Dinara dhe gjatë epokës së Nazarbaevit konsiderohej si “biznesmeni më me ndikim” në Kazakistan.

Më 2018, Scanner Project publikoi një raport që thoshte se Timur Toqaev ishte pronar i një apartamenti në kompleksin Chemin Gilbert-Trolliet në Gjenevë. Në po të njëjtin kompleks, pronar i një apartamenti ishte Semyon Vinokurov, dhëndëri i ministrit të Jashtëm rus, Sergei Lavrov. Ueb-faqja kazake, Kz.expert tha më 2019 se vlera e rezidencës së Toqaevit në Gjenevë ishte 2 milionë dollarë.

Duke theksuar se vajza e Nazarbaevit, Dinara kishte një vilë masive në periferi të qytetit zviceran, Kz.expert shkroi: “Ky qytet… është bërë një ‘shtëpi’ si për familjen e presidentit të parë, Nursultan Nazarbaev dhe për familjen e presidentit të dytë” Qasym-Zhomart Toqaev.

Që prej raportit të vitit 2016 të Mayak, nuk ka pasur asnjë lajm publik për interesat ruse të Timur Toqaevit. Më 2019, u raportua se ai e ka ndryshuar emrin në “Kemel”, ndoshta në nder të gjyshit të tij. Në data-bazat e bizneseve ruse, pas vitit 2016 nuk mund të gjendet emri “Timur Kemel” apo “Timur Toqaev”.RFE

Lajmet

Interesi i klubeve për Armando Brojën

Published

on

Lojtari Armando Broja mund të jetë përpara një kapitulli të ri në karrierën e tij, pasi që katër klube jashtë Anglisë kanë shfaqur interes konkret për të. Sulmuesi shqiptar i Chelsea-t është në kërkim të një transferimi që mund ta ndihmojë të rikthehet në formën më të mirë të tij, kjo pas një periudhe të vështirë të mbushur me dëmtime dhe pak minuta loje.

Sipas mediave britanike, Chelsea ka hyrë në fazën e largimeve këtë verë, dhe ndonëse vëmendja është përqendruar te emra si Nicolas Jackson apo Axel Disasi, edhe e ardhmja e Brojës është një çështje e hapur.

Pas një huazimi zhgënjyes te Everton sezonin e kaluar ku luajti në 13 ndeshje pa shënuar apo asistuar duket se ka ardhur momenti që ai të zbresë një nivel për të grumbulluar minuta dhe të fokusohet në zhvillimin personal. Në këtë panoramë, emri i PSV Eindhoven është shtuar së fundmi në listën e klubeve që e duan.

Fituesit e Tripletës dhe kampionët në fuqi të Holandës e kujton mirë periudhën e Brojës te Vitesse, ku u shfaq si një talent premtues dhe tani po konsideron seriozisht të bëjë një ofertë, sipas asaj që shkruajnë mediat e huaja.

Përveç PSV-së, edhe tre klube të tjera kanë hyrë në garë për sulmuesin 23-vjeçar. Parma në Serie A, që kërkon të zëvendësojë Ange-Yoan Bonny pas kalimit të tij te Interi;

Broja mbetet një lojtar me potencial të madh, por dëmtimet e përsëritura e kanë penguar që ta tregojë plotësisht. Aktualisht, prioriteti kryesor për të është të gjejë një ekip ku të luajë rregullisht dhe të rikthejë vetëbesimin.

Nëse arrin të qëndrojë i shëndetshëm dhe të gjejë një ambient të qëndrueshëm, sulmuesi kuqezi ka ende kohë për ta kthyer karrierën në drejtimin e duhur. Të gjitha ekipet që e duan ofrojnë një mundësi reale për ringritje – tani gjithçka varet nga zgjedhja e duhur dhe rikthimi në formë.

Continue Reading

Lajmet

Hyseni tregon historinë deri në vendimin e GJND-së për Kosovën

Published

on

By

Ish ministri i Jashtëm i Republikës së Kosovës, Skender Hyseni, ka bërë një deklaratë me rastin e përvjetorit të vendimit të Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë lidhur me pavarësinë e vendit tonë, 15 vjet në herët.

Po e sjellim të plotë atë:

Sot, 22 korrik 2025, bëhen 15 vjet nga dita e konfirmimit të pavarësisë Kosovës nga Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë, që mbetet fitorja më e madhe diplomatike e vendit tonë pas shpalljes së pavarësisë. 

Ndjehem krenar që e kam koordinuar gjithë procesin dhe e kam përfqësuar Republikën e Kosovës pranë GJND-së. Prandaj në këtë përvjetor do të ndalem pak me gjatë te rrethanat që i parprinë kësaj ngjarje historike.

Me 22 korrik 2010, u rikonfirmua besimi që kishim artikuluar në mënyrë konsistente në drejtësinë ndërkombëtare, sikundër edhe besimi i thellë në forcën dhe substancën e argumentit tonë në të dyja fazat e procesit.

Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë, më 22 korrik 2010, me një votë bindëse prej 10 me 4, erdhi në përfundim “se deklarata e pavarësisë së Kosovës e miratuar me 17 shkurt 2008 nuk ka shkelur të drejtën ndërkombëtare”. Ky Mendim i Gjykatës ishte konfirmim dhe afirmim i qëndrimit të Kosovës dhe argumenteve ligjore përgjatë gjithë procesit këshillëdhënës. Pra mendimi nuk lë asnjë dyshim se Deklarata e Pavarësisë së Kosovës ishte dhe është legjitime dhe në harmoni me të drejten ndërkombëtare. 

Gjykata poshtu ishte e qartë edhe në lidhje me Rezolutën 1244 të KS të KB: “Deklarata e pavarësisë nuk ka shkelur rezolutën e Këshillit të Sigurimit 1244(1999)” thuhet aty duke dhënë arsyetim të drejtpërdrejt: Rezoluta 1244 e KS të KB “ishte në thelb e disenjuar për të krijuar një regjim të përkohshëm për Kosovën …. Rezoluta nuk ka përmbajtur ndonjë dispozitë që merret me statusin final të Kosovës.” Prandaj, ekzistenca e Kosovës si shtet sovran nuk mund të shkelë rezolutën 1244 të KS të OKB-së.

Vetëm pak muaj pas shpalljes së pavarësisë, me 8 tetor 2008, Asambleja e Përgjithshme e OKB-së, në sesionin e saj të 63-të aprovoi Rezolutën 63/3. Request for an advisory opinion of the International Court of Justice on whether the unilateral declaration of independence of Kosovo is in accordance with international law (Këkresë për një mendim këshilldhënës të Gjykatës Nderkombëtare të Drejtësisë (GJND) rreth “Pajtueshmërisë me të Drejtën Ndërkombëtare të Shpalljes së Njëanshme të Pavarësisë së Kosovës’ 

Pra, pas më pak se tetë muajsh nga shpallja e pavarësisë, Kosova u gjend përballë mbase sfidës më të madhe diplomatike e ligjore deri atëherë.

Projekt-rezoluta serbe u paraqit nga ministri i jashtëm seb Vuk Jeremiç. Ajo u aprovua me 77 vota Për, 6 Kundër dhe 74 Abstenime. Nga shtetet që tashmë e kishin njohur Kosovën, kundër rezolutës u deklaruan vetëm Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Shqipëria, si dhe katër shtete te vogla nga Paqësori. Aprovimi i Rezolutës 63/3 në tetor 2008 në OKB, pra vetëm pak muaj pasi kisha marrë detyrën e ministrit të parë të jashtëm të Republikës së Kosovës, mua më kishte vënë para një sfide, simbas shumëkujt atëhere, të papërballueshme. Isha në OKB ditën e aprovimit të rezolutës dhe ndonëse zhgënjimi im ishte i madh, vendosa që nga e para ta marr me optimizëm dhe besim.  E velerësoja me rëndësi që medialisht të shpërthenim. Isha në qendër të interesimit të medias së akredituar në OKB. Interesimit të madh të medias, nga e para iu qasa me pozitivitet. Deklarata ime e parë pas aprovimit të rezolutës serbe ishte e prerë dhe e vendosur, “Kam besim të plotë në drejtësinë nderkombëtare dhe në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë, si organ kryesor juridik i OKB-së. Në të njetën kohë kam besim të palëkundur në frocën e argumenteve që do të paraqesim në Gjykatë posa procesi të filloi”, theksoja me plot vetbesim derisa po u drejtohesha gazetarëve të shumtë në hollin e ndërtesës së OKB-së në Nju Jork.

Dy ditë më vonë u ktheva në Prishtinë. Koha ishte shume e shkurtë. Menjëherë duhej të fillonin përgatitjet për procesin në GJND. Kërkova takim te Presidenti Fatmir Sejdiu. I sygjerova që në takim ta ftonte edhe kryeministrin Thaçi. Duhej urgjentisht të emërohej një koordinator, i cili do të koordinonte dhe organizonte mbrojtjen si dhe do ta përfaqësonte Kosovën para Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë. 

Me Presidentin dhe Kryeminsitrin biseduam gjatë. Përmendëm edhe emra të mundshëm që kishin edhe përgatitje profesionale. Ndodhi ajo që unë realisht nuk e prisja. Presidenti Sejdiu dhe Kryeministri Thaçi më ngarkuan mua me detyrën e koordiantorit dhe përfaqësusesit të Kosovës në procesin e GJND-së. 

Për hirë të së vërtetës, më duhet të them se në Kosovë ato ditë quditërisht mbisundonte bindja se gara në GJND ishte apriori e humbur. 

Kishte shumë pak njerëz, qoftë në institucione, qoftë në komunitetin juridik, qoftë në shoqëri civile që besonin se Kosova do të fitonte në GJND. Rrjedhimisht nuk kishte shumë interesim nga askush që të mirrte “patatën e nxehtë në dorë.” Pra më shumë kishte një kurreshtje se kujt po i lihet në dorë ‘patatja e nxehtë.” Madje edhe ministra në qeveri, pa asnjë takt dhe përgjegjësi për fjalën publike, deklaronin ato ditë se në variantin me të mirë vendimi I GJND-së do të jet “as mish as peshk!!!.”

Duke i hetuar të gjitha këto, ndjehesha thelësisht i zhgënjyer me mosbesimin që po shfaqej në forcën e argumentit të një shteti dhe populli i cili po luftonte për vet ekzistencën, lirinë dhe qenien e vet.

Pavarësisht mosbesimit që gjithandej shfaqej si dhe skepsës nëse Kosova do të fitonte, unë e pranova detyrën dhe obligimin që ta përfaqësojë vendin në GJND. Por duke e ditur se ishin pak njerëz që kishin besim në suksesin e Kosovës, e që rrjedhimisht donte të thoshte që në Kosovë nuk kisha shumë aleat, sepse pa besim nuk mund të ndjekësh asnjë kauzë, Presidentit dhe Kryeministrit u kërkova që të më lihen duarët e lira gjatë gjithe procesit si dhe në përzgjedhjen e ekipit dhe bashkëpuntorëve. Ishte përgjegjësia më e madhe që kisha marrë në jetën time. Kisha besimin e palëkundur se me punën që do të bënim si dhe me koordiminim e ngushtë me shtetet të cilat tashmë kishin deklaruar gadishmërinë të merrinin pjesë ne process në favor të Kosovës, do të dilnim fitues. Këtë besim vetëm sa e përforcoja gjatë fazave të prcesit. Për hirë të korrektësisë duhet thënë se edhe Sejdiu edhe Thaçi më kanë ofruar gjithë hapsirën e nevojshme dhe kushtet e nevojshme për punë.

Pa u vonuar, me 15 tetor 2008 i pata dërguar letër Gjykatës, me kërkesën që dhe Kosovës t’i mundësohet pjesëmarrja në process. Duke mos qenë anëtare e OKB-së Kosova nuk mund të mirrte pjesë meqë GJND ishte organ juridik i OKB-së, por përfaqesimi dhe pjesëmarrja u mundësua si përfaqësues i “Entitetit të Shpalljes së Njëanshme të Pavarësisë”

Pergjigjja nga GJND ishte pozitive. Kosovës i mundësohej pjesëmarrja në të gjitha fazat procesit. Fitorja në GJND u bë e mundëshme edhe falë përkrahjes së pakursyer të shumë shteteve që morrën pjesë në mbrojtje të Kosovës, SHBA, Britania e Madhe, Gjermania, Franca, Austria, Shqipëria, Finlanda, Suedia, Norevegjia, Danimarka, Holanda, Kroacia, Bulgaria, Mbretëria Hashemite e Jordanisë, Arabia Saudite, Bahreini. Me ekipet nga të gjitha këto vende ishim në komunkim dhe koordinim të përhershëm.

Kishim angazhuar një ekip kulminant ekspertësh ndërkombtarë në krye me Sir Michael Wood, me të cilët filluam të përgatisnim deklaratat, përkatësisht parashtresat me shkrim që duhej dërgua gjykatës. Pas gadi një viti, me 1 dhjetor 2009, Gjykata thirri seancen e dëgjimeve gojore (oral hearings). Edhe sot e kësaj dite fjalën time para gjykatës e konsideroj si një ngjarje me peshën më të rëndë të përgjegjësisë në jetën time politike. 

Nuk do të ndalem më gjatë në ate se cfarë kishte ndodhur në ndërkohë sepse në mase të madhe ështe e njohur. Vetëm dua të nënvizoj se Gjykatës iu deshën gadi 8 muaj nga seancat degjimore para se të dilte me vedimin, përkatësisht mendimin këshilldhënës përfundimtar me 22 korrik 2010. Vendimi, mendimi këshillues konstatonte në mënyrë eksplicite “se deklarata e pavarësisë së Kosovës e miratuar me 17 shkurt 2008 nuk ka shkelur të drejtën ndërkombëtare”

Me 21 korrik s’bashku me bashkëpuntorët e mi, udhëtova për në Hagë për të marrë pjesë në shpalljen e vendimit.

Natyrisht, është krejt e kuptueshme që, edhe përkundër besimit të madh që kisha se fitorja është e sigurt, unë kisha vendosur të jap dorëheqje të parevokueshme nga të gjitha postet publike e politike që mbaja në rast se vendimi i Gjykatës do të ishte i disfavorshëm për Kosovën. Për çdo rast, në xhep tashmë mbaja letrën e nënshkruar të dorëheqjes, të cilën do e beja publike në rast se do të dilnim humbës. Askush, përpos njërit nga bashkëpuntorët e mi të ngushtë nuk e dinte që kisha vendosur të ipja dorëheqje në rast të humbjes. 

Të nesërmen, 22 korrik 2010, i shoqëruar edhe nga Ambasadori jonë në Mbretërinë e Holandës Nexhmi Rexhepi, s’bashku me delegacionin ku ishte edhe Sir Michael Wood, u nisa drejt selisë së Gjykatës.

Në ora 10, erdhi ai momenti i shumëpritur. Kryetari i GJND-së Hisashi Owada njoftonte të pranishmit se Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë, me një votë bindëse prej dhjetë me katër, kishte konstatuar:  “se deklarata e pavarësisë së Kosovës e miratuar me 17 shkurt 2008 nuk ka shkelur të drejtën ndërkombëtare”.

Kjo seancë e GJND-së po transmetohej live në Kosovë. Përpos i lehtësuar për fitorën monumetale të vendit tim, gëzimi që përjetuan qytetarët e Kosovës, duke pritur në ankth pranë ekraneve televizive shpalljen e vendimit, veq sa nuk më beri të shpërtheja në lot nga emocionet./UBTNews

Continue Reading

Lajmet

Osmani i drejtohet Kushtetueses me kërkesë për sqarim pas afatit për konstituimin e Kuvendit

Published

on

By

Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, ka njoftuar sot në një konferencë për media se i është drejtuar Gjykatës Kushtetuese me një kërkesë për interpretim juridik lidhur me situatën e krijuar pas përfundimit të afatit kushtetues prej 30 ditësh për konstituimin e Kuvendit.

Osmani tha se kjo kërkesë është bërë me qëllim të mbrojtjes së interesit publik dhe për të shmangur dëmet e pariparueshme që mund të shkaktohen në mungesë të një zgjidhjeje politike.

Osmani kërkon pezullimin e rrjedhjes së këtij afati dhe qartësimin e pasojave ligjore, duke shtuar se në rast të arritjes së ndonjë marrëveshjeje politike, kërkesa mund të tërhiqet.

Dua të ju njoftoj që sot, në përmbushje të përgjegjësisë time kushtetuese, kam paraqitur kërkesë në Gjykatën Kushtetues.  Kjo është një kërkesë që paraqitet pas një situate të paprecedentë, ku pas aktgjykimit i cili ka përcaktuar afatin e detyrueshëm, kanë mbetur vetëm pak ditë dhe nuk shihet ndonjë kompromis. Kërkesa jonë sot në thelb është për qartësimin e pasojave juridike për moskonstituimin e Kuvendit për afatin prej 30 ditësh. Kërkesa nuk e paragjykon epilogun, në rast se ka ndonjë sukses ne mund ta tërheqim kërkesën, edhe pse qartësitë që kemi ngritur në këtë kërkesë janë esenciale jo vetëm për këtë legjislaturë, por edhe për të ardhmen. Bashkë me këtë kërkesë kemi kërkuar edhe për pezullim të rrjedhjes së afatit prej 30 ditësh. Të parandalohet dëmi i pariparueshëm, dhe të mbrohet interesi publik.

Osmani theksoi se qëllimi i saj është të parandalohet një krizë kushtetuese dhe të sigurohet funksionimi i rregullt institucional në përputhje me Kushtetutën e Republikës së Kosovës.

Continue Reading

Lajmet

Ylli i Interit i vetofrohet Barcelonës

Published

on

Klauzola e lirimit prej 25 milionë eurosh në kontratën e Denzel Dumfries me Interin është e vlefshme deri më 31 korrik, por Barcelona nuk po ushtron presion për ta marrë lojtarin.

Agjenti Jorge Mendes ia ka ofruar shërbimet e holandezit klubit katalanas, por presidenti Laporta dhe drejtuesit po i qëndrojnë besnikë opsionit aktual: Jules Koundé, me të cilin janë në bisedime për rinovim.

Dumfries, që u transferua te Interi nga PSV në vitin 2021 për 14.25 milionë euro, ka zhvilluar 179 ndeshje, me 22 gola dhe 26 asiste. Në nëntor rinovoi deri në 2028 me një pagë prej 4 milionë euro neto në sezon.

Ndërkohë, në rolin e mbrojtësit të djathtë përmendet edhe Wilfried Singo i Monacos, për të cilin interesohen Milani dhe Galatasaray.

 

 

Continue Reading

Të kërkuara