Ministri spanjoll i Kulturës, Ernest Urtasun, tha se vendi do të tërhiqet nga pjesëmarrja në Eurovision 2026 nëse Izraeli nuk përjashtohet.

“Nuk mendoj se mund ta normalizojmë pjesëmarrjen e Izraelit në evente ndërkombëtare sikur s’po ndodh asgjë.”

Gjatë një interviste, Urtasun tha se pjesëmarrja e Izraelit në konkurs nuk mund të tolerohet.

“Ngjarje si Eurovision apo Vuelta a España sjellin një përfaqësim të veçantë të vendit”, tha ai duke iu referuar protestave kundër ekipit të çiklistëve Israel-Premier Tech gjatë këtij edicioni të garës.

“Në rastin e Eurovision nuk është një artist individual që merr pjesë, por dikush që merr pjesë në emër të qytetarëve të atij vendi.”

Urtasun tha se nëse Izraeli merr pjesë e “nuk ia dalim ta përjashtojmë, do duhen të merren masa”, rikujtoi se kryeministri Pedro Sánchez i kishte bërë thirrje më parë European Broadcasting Union, i cili organizon konkursin, për të mos lejuar Izraelin në konkursin ndërkombëtar.

Urtasun theksoi se denoncimi i “gjenocidit” në Gaza nuk është antisemitik dhe e përshkroi Izraelin si “qeveri gjenocidale”.

Ai sqaroi se vendimi i tërheqjes nga Eurovision do të jetë në dorën e RTVE (Korporata Spanjolle e Radios dhe Televizionit), e cila ka shprehur shqetësim për pjesëmarrjen e Izraelit në Eurovision pas vitit të shkuar.

Edhe drejtuesi i transmetuesit kombëtar slloven, RTVSLO, ka njoftuar se me gjasë vitin e ardhshëm do të tërhiqet nga konkursi nëse Izraeli merr pjesë.

Pas 19 muajsh, Princi Harry është takuar sërish me babanë e tij, Mbretin Charles III, në një takim privat këtë të mërkurë në Londër, duke ringjallur shpresat për një pajtim mes tyre.

CNN raporton se kanë pirë çaj privatisht në Clarence House. Harry u pa duke mbërritur me Range Rover rreth 17:20 dhe doli pas një ore.

Ky ishte takimi i tyre i parë që nga shkurt 2024, kur Harry udhëtoi për një vizitë të shkurtër në Britani pas diagnostikimit të babait të tij me kancer. Në prill, ai nuk arriti të takohej me të atin pasi Charles ndodhej në një vizitë shtetërore në Itali.

Harry ka shprehur publikisht dëshirën për të pajtuar marrëdhëniet.

“Disa anëtarë të familjes sime kurrë nuk do të më falin për librin tim… por unë dua të pajtohem me familjen time. Nuk ka më kuptim të vazhdojmë të grindemi,” deklaroi ai për BBC-në në maj.

Marrëdhëniet me vëllanë, princin William, mbeten të tensionuara. William është i përqendruar tek gruaja e tij, Princesha Kate, gjatë trajtimit të saj për kancer. Ndërkohë, Harry ka qenë aktiv në Londër me angazhime bamirësie.

“Po, është shumë mirë, faleminderit,” tha ai për gjendjen shëndetësore të babait të tij.

Ai shpalli donacion 500 mijë dollarësh për fëmijët e plagosur në Gaza dhe Ukrainë, duke theksuar se asnjë organizatë nuk mund ta zgjidhte këtë vetëm. “Duhen partneritete për të siguruar që fëmijët të mbijetojnë e rikuperohen pas plagëve të shkaktuara” shtoi ai.

Vizitën e tij në Britani, Harry do ta përmbyllë të enjten me një aktivitet bamirësie në kuadër të fondacionit “The Diana Award”, para se të kthehet në Shtetet e Bashkuara.

Përgatiti: A.Z. /UBT News/

The Guardian ka shkruar se pamja e jashtëzakonshme dhe stili i veçantë, i mbuluar me tatuazhe, shpesh nuk i ka dhënë Angelina Joliet shumë hapësirë për të qenë aktore e larmishme.

Ajo prej kohësh nuk ka treguar interes të madh për aktrim. Që nga 2012, ka dalë fizikisht në ekran shtatë herë, duke preferuar regjinë, familjen dhe punën e saj humanitare. Filmat që ka realizuar si regjisore kanë pasur qëllime fisnike, por kanë pasur pak vlerë artistike.

Filmi i fundit, “Without Blood”, u shfaq vitin e kaluar në Festivalin e Torontos, por nuk ka shpërndarje në SHBA. Ndërsa hyn në të 50-at, duket se Jolie po e rigjen pasionin për aktrimin. Pas dështimit katastrofal në arkat filmike të Marvelit “Eternals”, që kritiku i “The Guardian, Benjamin Lee e quan “fantastikisht i mërzitshëm”, ajo u lirua nga pritshmëritë për vazhdime në filma superheronjsh.

Filmi biografik i vitit të kaluar për këngëtaren e operas, Maria Callas, nuk i solli nominim për “Oscar”, por e ktheu Jolien në qendër të vëmendjes. Megjithatë, filmi i saj i ri, “Couture”, që u shfaq premierë në Toronto, sipas Lee’s, nuk funksionon në asnjë nivel dhe është po aq i hollë e i konsumueshëm sikur diçka e blerë në dyqane të zakonshme.

Regjia është e Alice Winocour, e cila më parë në Toronto solli dramën “Paris Memories”. Por kujdesi dhe delikatesa e atij filmi mungojnë krejtësisht te filmi “Couture”.

“Çdo personazh dhe çdo ide janë tepër sipërfaqësore për t’u dukur të vërteta”, shkruan Lee.

Winocour përpiqet t’i japë filmit ndjesi dokumentari, por, siç thotë një personazh në film: “Vetëm pse diçka është e vërtetë, nuk do të thotë që është interesante”. Në letër, roli i Jolies tingëllon intriguese.

Ajo luan rolin e Maxine, një regjisore filmash të frikshëm që përballet me dyshimin se do diagnostikohet me kancer të gjirit.

Maxine angazhohet nga shtëpi franceze e modës për të realizuar një film të shkurtër që do të hapë shfaqjen e tyre në Javën e Modës në Paris.

Historia ndërthuret me dy rrëfime tjera, një modele 18-vjeçare nga Sudani i Jugut, Anyier Anei, që merr shansin e parë të madh, dhe një grimere, Ella Rumpf, me ëndrra për t’u bërë shkrimtare.

Por, Lee shkruan se gjithçka është po aq e lehtë dhe e parëndësishme sa një pupël, me dramë konvencionale që rrotullohet rreth diagnozës së Maxine’s. Shikuesi ndien emocion kur Jolie shfaqet në situata që i ka përjetuar vetë, por asgjë nga mënyra si janë shkruar a realizuar skenat nuk e jep ndjesinë e përvojës reale, gjithçka duket e zakonshme si një film televiziv.

Kritiku ka shtuar se Jolie mbetet padyshim yll karizmatik, por jo me shumë thellësi në këtë rol. Ajo nuk arrin ta gjallërojë një personazh pa tipare të dallueshme dhe asnjëherë nuk e bën shikuesin të harrojë se kë po sheh.

Edhe flirtimi i shkurtër i personazhit me kameramanin, Louis Garrel, nuk sjell asgjë më shumë se skena të thata dhe pa pasion.

Dy personazhet e tjera gra, modelja e re dhe grimerja e papërmbushur, kishin potencial, por Winocour nuk arrin ta shndërrojë jetën e tyre të zakonshme në histori që mbajnë peshë.

Rezultati është një dramë e zbrazët, që në momentet e fundit të saj, me një zë të zbehtë rrëfyes dhe një stuhie shiu të dramatizuar, fillon të ndihet po aq e pakuptimtë sa një film bosh i sponsorizuar nga një brend mode.

“Filmi e bën botën e modës të duket vdekjeprurëse e mërzitshme, sikur Winocour e urren po aq sa edhe protagonistja e saj”, përmbyll Lee.