Shëndeti

​Si ndikon trauma e fëmijërisë te të rriturit?

Si ndikon trauma në formimin e identitetit?

Published

on

Ndërkohë që jo të gjithë fëmijët që kanë përjetuar një përvojë traumatike e zhvillojnë domosdo këtë çrregullim, shumë do ta bëjnë këtë dhe rikuperimi është sfidues edhe për ata që kërkojnë trajtim.

Nëse diçka e tmerrshme ju ka ndodhur në fëmijëri, ka katër mënyra se si mund t’ju ndryshojë. Trauma e fëmijërisë është më e zakonshme sesa shumë prej nesh e kuptojnë. Sipas Rrjetit Kombëtar të SHBA për Stresin Traumatik të Fëmijëve, 78 për qind e fëmijëve raportuan më shumë se një përvojë traume para moshës pesëvjeçare.

Njëzet për qind e fëmijëve nën moshën 6-vjeç u trajtuan për përvoja traumatike, duke përfshirë abuzimin seksual, neglizhencën, ekspozimin ndaj dhunës në familje ose humbjen traumatike.

Sa të zakonshme janë përvojat traumatike të fëmijërisë?

Të rriturit që vuajnë nga trauma zhvillimore mund të zhvillojnë çrregullim kompleks të stresit post-traumatik ose ‘cPTSP’, i cili karakterizohet nga vështirësi në rregullimin emocional, ndërgjegjen dhe kujtesën, vetëperceptimin, perceptimet e shtrembëruara të autorëve, vështirësitë në marrëdhëniet me njerëzit e tjerë dhe efektet negative në kuptimi i jetës..

Edhe pse jo të gjithë fëmijët që kanë përjetuar abuzim e zhvillojnë këtë çrregullim, shumë do ta bëjnë këtë dhe rikuperimi është sfidues edhe për ata që kërkojnë trajtim.

Si ndikon trauma në formimin e identitetit?

Kur shikojmë se si trauma e fëmijërisë prek një person më vonë në jetë – formimi i identitetit është një pjesë e rëndësishme e zhvillimit normal dhe ndodh gjatë gjithë jetës – që nga lindja, përmes fëmijërisë dhe adoleshencës, deri në moshën madhore dhe pleqërie.

Identiteti, duke përfshirë ndjenjën e mirëqenies së dikujt, integrimin e emocioneve dhe intelektit, ndërgjegjësimin bazë të gjendjes emocionale, ndjenjën e sigurisë dhe koherencës si individ, madje edhe përvojën bazë se kush është në të vërtetë – dëmtohet nga trauma sepse mbijetesa ka përparësi mbi zhvillimi normal personal dhe përdor burime që normalisht ofrohen për zhvillim normal.

Trauma e hershme ndryshon rrugën e zhvillimit të trurit, sepse një mjedis i shënuar nga frika dhe neglizhenca, për shembull, shkakton rregullime të ndryshme të asambleve të trurit sesa një mjedis sigurie, mbrojtjeje dhe dashurie. Sa më shpejt të jetë dhimbja, aq më i thellë është efekti. Detyra e zhvillimit të identitetit në moshë madhore, e cila është mjaft sfiduese si për ata me një edukim të sigurt dhe normal, është veçanërisht e vështirë për ata që luftojnë me pasojat e traumës zhvillimore.

Për shkak të vonesave zhvillimore dhe pasojave traumatike të rritjes, të cilat shpesh përfshijnë abuzimin e substancave, çrregullimet e të ngrënit, depresionin, rritjen e rrezikut për shumë probleme shëndetësore, problemet e sjelljes dhe vështirësitë në marrëdhëniet personale dhe zhvillimin profesional, zhvillimi i identitetit ngec.

Njerëzit që përjetojnë një fëmijëri shumë të dhimbshme shpesh nuk mund të kujtojnë shumë nga edukimi i tyre. Ata shpesh nuk kanë një histori të qartë për veten e tyre si fëmijë, për adoleshencën, moshën e hershme të rritur dhe ndonjëherë për një periudhë të mëvonshme të jetës. Ky kuptim autobiografik mund të mungojë, të jetë i pazhvilluar, i rremë ose i thjeshtuar tepër. Shumë njerëz ndihen sikur dikush ua ka vjedhur fëmijërinë – dhe pa një ‘themeli’ të tillë (duke u rritur) – identiteti i një të rrituri është i kërcënuar.

Ata mund të përfundojnë lehtësisht pranë njerëzve të padisponueshëm emocionalisht, të dhunshëm ose narcisist, ose mund të përpiqen, për shembull, të shpëtojnë dhe të rregullojnë njerëzit me të cilët po takohen. Ata me vetëdije duan të gjejnë dikë që u jep atyre atë që ata intelektualisht e dinë se kanë nevojë dhe duan, por ndikimet e pavetëdijshme i çojnë në shtigje të padëshiruara të njohura.

Përndryshe, njerëzit me përvoja negative që përfshijnë marrëdhëniet intime mund të zgjedhin të shmangin intimitetin dhe të izolohen.

Sidomos kur trauma e fëmijërisë ka qenë një komponent përcaktues i marrëdhënieve kryesore – prindërit, vëllezërit e motrat dhe njerëzit e tjerë të rëndësishëm – çdo kujtim i atyre përvojave mund të çojë në emocione të dhimbshme dhe një arratisje nga vetja. Në raste ekstreme, mund të çojë në vetëshkatërrim.

Lidhja me veten, si me të tjerët, është një kujtesë e fuqishme e traumave të mëparshme, duke aktivizuar kujtime dhe emocione që shpesh janë shumë të vështira për t’u mbajtur. Vetëkujdesi është i ndërprerë. Një individ mund të mos jetë në gjendje të mendojë fare vetë dhe do të largohet nga çdo nxitje për ta bërë këtë. Një person shpesh e karakterizon veten si të neveritshëm dhe thelbësisht të keq, gjë që pasqyron një identitet të ngurtë traumatik.

Ata, për shembull, janë në gjendje të ndiejnë vetëm emocione të paqarta si zhgënjimi ose mërzia, ose mund të bllokojnë pakënaqësinë derisa zemërimi të shpërthejë.

Ata mund të adoptojnë një identitet tepër intelektual, duke u sjellë në mënyrë të vrazhdë ose të ngathët me të tjerët. Kjo çon në vështirësi në marrëdhëniet personale, pasi emocionet janë të nevojshme për intimitet dhe formësimin e zgjedhjeve të karrierës dhe shpesh kufizojnë përparimin. Riintegrimi i emocioneve, edhe pse shpërblyes dhe i nevojshëm për rritje, mund të jetë shumë sfidues, plot frikë dhe përvoja të vështira.

Zhvillimi i dhembshurisë dhe vetë durimit mund të jetë i vështirë, por i dobishëm.

Shëndeti

Zbulohet forma e re e diabetit “tip 5”

Published

on

Mjekët zakonisht e gabojnë për tip 1 të diabetit por trajtimi i tij me insulinë mund të jetë i rrezikshëm. Një formë e re e lidhur me kequshqyerje, jo obezitet, është njohur zyrtarisht, ka raportuar “The Sun”. 

I njohur si diabet i tipit 5, sëmundja mendohet se prek 25 milionë njerëz në të gjithë botën, zakonisht adoleshentët e kequshqyer, të dobëtit dhe të rinjtë në vendet me të ardhura të ulëta dhe të mesme. Federata Ndërkombëtare e Diabetit ka votuar ta klasifikojë gjendjen më herët të njohur si Diabeti me Fillimin e Pjekurisë së të Rinjve (MODY), në Kongresin Botëror të Diabetit në Bangkok më 8 prill.

“Historikisht nuk është diagnostikuar sa duhet e nuk është kuptuar mirë”, deklaroi profesoresha Meredith Hawkins e Kolegjit të Mjekësisë “Albert Einstein”.

“Njohja e saj nga IDF-i si ‘diabet i tipit 5’ është një hap i rëndësishëm drejt rritjes së ndërgjegjësimit për një problem shëndetësor që është aq i dëmshëm për shumë njerëz”, ka shtuar ajo.

Rreth 830 milionë të rritur jetojnë me diabet, shumica me tipat 1 dhe 2, sipas një studimi të vitit 2022, të dyja tipat ndikojnë në aftësinë e trupit për t’i kontrolluar nivelet e sheqerit në gjak. Në diabetin tip 1, trupi nuk mund të prodhojë insulinë – hormon që ndihmon me lëvizjen e sheqerit nga gjaku në qeliza për energji. Kjo shkakton rritje të sheqerit në gjak, që mund t’i dëmtojë organet.

Në diabetin tip 2, trupi prodhon insulinë por bëhet rezistuese ndaj saj, sheqeri qëndron në gjak në vend se të hyjë në qeliza. Me kalimin e kohës, kjo shkakton nivele të larta të sheqerit në gjak. Diabeti i tipit 5 është ndryshe. Shkaktohet prej kequshqyerjes, që ndikon në prodhim të vogël të insulinës. Duke e lënë trupin të paaftë të prodhojë mjaftueshëm insulinë për të menaxhuar si duhet nivelin e sheqerit në gjak.

Nuk është sikur mungesa e plotë e insulinës si tipi 1, a rezistenca e insulinës së tipit 2, trupi nuk prodhon mjaftueshëm, zakonisht si pasojë e kequshqyerjes.

Ndryshe nga tipat 1 dhe 2, tipi 5 është i trashëgueshëm. Nëse një prind e ka gjenin, shanset që fëmija e tyre ta zhvillojë janë 50%, pasi gjeni i bën të prekshëm nga gjendja. Shfaqet në adoleshencë të hershme a rreth të 20-tave, veçanërisht te djemtë e rinj në Azi dhe Afrikë, me indeks të masës trupore (BMI) prej 19.

BMI e shëndetshme është në mes 18 dhe 24.9 duke sugjeruar se ata me diabetin tip 5 priren të jenë në limite të të shëndetshmes.

Profesori Nihal Thomas, i Kolegjit Mjekësor Kristian në Indi, ka thënë se “sëmundja u shkakton qelizave beta pankreatike të funksionojnë në mënyrë jonormale, që çon në prodhim të pamjaftueshëm të insulinës”.

“Si pasojë e njohjes formale, kjo gjendje është e studiuar pak dhe është e keqdiagnostikuar”, ka shtuar ai.

Mjekët zakonisht e gabojnë atë për diabet të tipit 1 – por trajtimi me insulinë mund të jetë i rrezikshëm, sipas profesoreshës Hawkins.

“Diabeti i lidhur me kequshqyerje zakonisht është më i shpeshtë sesa tuberkulozi dhe pothuajse aq e shpeshtë sa HIV/AIDS”, ka deklaruar Hawkins.  “Por mungesa e një emri zyrtar i ka penguar përpjekjet për të diagnostikuar pacientët apo të gjejmë terapi efektive”.

Ajo për herë të parë ka dëgjuar për këtë gjendje në vitin 2005 kur mjekët nga disa vende përshkruan një formë të panjohur të diabetit.

“Pacientët ishin të rinj dhe të dobët, që sugjeron se ata kanë diabet të tipit 1, që mund të menaxhohet me injektime të insulinës për ta rregulluar nivelin e sheqerit në gjak”, tha ajo.  “Por insulina nuk i ka ndihmuar këta pacientë dhe në disa raste shkaktoi nivele të ulëta të rrezikshme të sheqerit në gjak”.
Pacientët nuk dukej se kishin as diabetin e tipit 2, pasi zakonisht lidhet me obezitetin, që mjekja tha se ishte shumë konfuze.

Në vitin 2010, Hawkins ka financuar Einstein’s Global Diabetes Institut, më shumë se një dekadë më vonë në vitin 2022, ajo dhe kolegët e saj në Kolegjin Mjekësor Kristian demonstruan se kjo formë e diabetit ishte thelbësisht ndryshe nga tipi 1 dhe tipi 2.

Ajo tha se personat me diabet të tipit 5 kanë një defekt të thellë në aftësinë për të sekretuar insulinë, gjë që nuk njihej më parë. Kjo do të thotë se trupat e tyre nuk mund ta absorbojnë dhe t’i ruajnë vlerat ushqyese siç duhet, veçanërisht sheqerin dhe yndyrën për të shtuar peshë apo të ruajnë muskujt.

Si rezultat, ata zakonisht qëndrojnë shumë të dobët, edhe nëse hanë mjaftueshëm.

“Kjo gjetje e ka revolucionarizuar mënyrën se si ne mendojmë për këtë gjendje dhe se si duhet ta trajtojmë”, tha ajo.

Por akoma nuk ka trajtim standard, me shumë pacientë që vdesin brenda një viti pas diagnostikimit.
Hawkins, tha se dietat të pasura me proteina dhe të pakta me karbohidrate, bashkë me mikronutrientë të caktuara mund të ndihmojnë.

Por ajo paralajmëroi: “Kjo duhet të studiohet me kujdes tani që ka gatishmëri globale dhe një mandat zyrtar nga IDF për ta bërë”.

Continue Reading

Shëndeti

Këshilla ideale për një mëngjes perfekt

Published

on

Continue Reading

Shëndeti

Boronica, fruta që ul rrezikun nga harresa

Published

on

Një studim i ri sugjeron se boronica, një frutë e zakonshme, por e fuqishme, mund të ndihmojë në mbrojtjen e trurit nga harresa, ka raportuar Getsurrey.

Shkencëtarët kanë zbuluar se boronicat, falë përbërësve të pasur me antocianinë, një lloj antioksidanti që u jep ngjyrën karakteristike të kaltër, ofrojnë mbrojtje kundër sëmundjes së demencës për personat në moshë të mesme.

Këto përbërje, që ndihmojnë frutën të mbrohet nga infeksionet, ka efekte të ngjashme mbrojtëse edhe për trurin e njeriut.

“Ne kemi vërejtur përmirësim të funksioneve të aftësive njohëse te të moshuarit që konsumojnë boronica dhe menduam se mund të jenë efektive edhe te personat më të rinj”, ka thënë profesori Krikorian.

Sipas tij, edhe sëmundja tjetër neurodegjenrative, Alzheimeri, ashtu si shumica e sëmundjeve kronike të pleqërisë, fillon të zhvillohet vite përpara se të shfaqen simptomat, që në moshë të mesme.

Profesori ka shpjeguar se vetitë që e ndihmojnë boronicën të mbijetojë, mund të reduktojnë inflamacionin, të përmirësojnë metabolizmin dhe të rrisin prodhimin e energjisë brenda qelizave të trupit të njeriut, përfshirë të trurit.

Studimi, i publikuar në revistën Nutrients, përfshiu 33 persona të moshës 50 deri në 65 vjeç, me mbipeshë dhe me nivele të larta të sheqerit në gjak, një grup i rrezikuar nga problemet e kujtesës dhe zhvillimi i demencës.

Të gjithë pjesëmarrësit kishin filluar të ndienin vështirësi me kujtesën për shkak të moshës.

Continue Reading

Shëndeti

Çdo ditë bëni këtë gabim derisa i lani dhëmbët, prandaj ju bëhen të verdhë!

Published

on

Higjiena orale dhe dentare është shumë me rëndësi për shëndetin e përgjithshëm.

Ka gabime te larja e dhëmbëve të cilat me siguri i bëni çdo ditë dhe nuk keni haber që po e rrezikoni shëndetin e dhëmbëve tuaj.

Të gjithë e dimë që dhëmbët është e nevojshme t’i lani së paku dy minuta dhe së paku dy herë në ditë. Atë që e bëjmë gabimisht është kur i lajmë dhëmbët në shpejtësi, prandaj në ta ende ekzistojnë mbetje të ushqimit, gjë që mundësojnë zhvillimin e baktereve në gavrën e gojës.

Gurëzit e dhëmbëve, kariesi, inflamacioni janë disa nga problemet me të cilat përballen dhe luftojnë ata që nuk kujdesen në mënyrë të drejtë për higjienën e gavrës së gojës. Shumica gabojnë edhe me sasinë e pastës së dhëmbëve të cilën e vënë në brushë.

Nuk është e nevojshme të vihet pasta në gjithë sipërfaqen e brushës, sepse mund t’i dëmtoni dhëmbët dhe ata me kalimin e kohës marrin ngjyrë të verdhë.

Zmalti në dhëmbë dëmtohet, njerëzit i lajnë dhëmbët me brushë me qëllim t’ua kthejnë bardhësinë dhe shkëlqimin, mirëpo ata bëhen gjithnjë e më të errët.

Prodhuesit e pastave të dhëmbëve rekomandojnë larjen me brushë me sasinë e pastës së madhësisë së kokrrës së bizeles, mirëpo njerëzit shpesh e injorojnë këtë informacion dhe e mbushin brushën me pastë.

Kini parasysh këtë këshillë herën tjetër kur i lani dhëmbët!

Continue Reading

Të kërkuara