Lajmet

​Dëshmitari Parduzi rrëfen se si ishte plagosur dhe kur ishte takuar me Salih Mustafën

Kapllan Parduzi tregoi se nga maji i vitit 1998 ka qenë pjesë e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, përkatësisht brigadës 151.

Published

on

Kapllan Parduzi është dëshmitari i tetë i mbrojtjes së Salih Mustafës, i cili sot para trupit gjykues në Hagë ka folur për takimet me të akuzuarin që sipas tij kanë ndodhur në korrik të vitit 1998. Dëshmitari Parduzi ka treguar për plagosjen e tij më 10 prill 1999 dhe ku ishte trajtuar dhe si ishte tentuar për ta dërguar në Maqedoni për shërim. Ndërkohë që ka treguar edhe sesi ishte ndihmuar nga Salih Mustafa. 

Dëshmitari Kapllan Parduzi u shpreh se për herë të parë Salih Mustafën e ka takuar me më shumë gjasa në Bajgorë, sepse aty sipas tij, Mustafa sillte njerëz për t’u rekrutuar në UÇK.

Kapllan Parduzi tregoi se nga maji i vitit 1998 ka qenë pjesë e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, përkatësisht brigadës 151.

Parduzi i është përgjigjur pyetjeve të avokatit, Betim Shala. 

Avokati Shala: Salih Mustafën nga cila periudhë kohore e njihni?

Dëshmitari: Fizikisht e njoh prej ‘98, kurse si Salih e njoh shumë herët sepse ka qenë i përndjekur ka shkruar edhe shtypi dhe e kam njohur përmes shtypit si emër, por fizikisht në 98’ën.

Avokati Shala: Ku e keni takuar fillimisht në vitin 1998 nëse iu kujtohet?

Dëshmitari: Mund të jem i gabuar por ose në Bajgorë ose në Zabërgj, ka gjasë më të mëdha në Bajgorë sepse në atë kohë sillte njerëz që dëshironin të kyçen në UÇK, në radhët e saj dhe i sillte për ushtrime ushtarake.

Avokati Shala: a ju kujtohet a keni pasur kontakt personal dhe sa ka zgjatur?

Dëshmitari: Po kemi pasur kontakt sepse ka qenë absurditet të mos takohemi, jemi përshëndetur, kohëzgjatja mund të them maksimumi një orë, mund të jetë më pak por jo më shumë.

Avokati Shala: Thatë se Salih Mustafën e keni takuar në vitin 1998. A iu kujtohet data apo muaji i viti 1998 që e keni takuar Salih Mustafën?

Dëshmitari: Data nuk mund të më kujtohet sepse nuk kemi mbajtur shënim, muaji mund të ketë qenë korriku megjithatë mund të jetë korriku përafërsisht po nuk jam i saktë.

Avokati Shala: Gjatë atij takimi a jeni interesuar për veprimtarinë e Salih Mustafës në periudhën kohore 1998?

Dëshmitari: Veprimtaria e Salih Mustafës ka qenë edhe veprimtari e imja sepse kemi qenë e kemi pasur një qëllim, ka qenë gjetja e radhëve të UÇK-së, kjo ka qenë.

Avokati Shala pyeti dëshmitarin Parduzi se a ka qenë në Zllash dhe pse ka qenë aty.

Parduzi tha se ka qenë 4-5 herë për të dërguar armatim, dhe se ka marrë veshmbathje dhe ushqime të cilat i ka dërguar në Bradash.

Avokati: Gjatë vitit 1998 dhe deri në qershor të vitit 1999 ju personalisht a keni qenë në fshatin Zllash?

Dëshmitari: Po kam qenë.

Avokati: Sa herë keni qenë?

Dëshmitari: Në 98’ën kam qenë njëherë i kemi dërguar disa armë dhe municion dhe në 99’ën kam qenë 2 ose 3 herë, gjithsej 4-5 herë.

Avokati: Herën e parë kur keni shkuar në Zllash në vitin 1998 a iu kujtohet në cilin muaj apo datë të viti 1998 keni qenë aty?

Dëshmitari: Datat janë shumë të rralla që të mbahen mend sepse nuk kemi qenë në situatë që të mbajmë ditarë dhe shënime dhe të shënohen data sepse ka qenë jeta tepër dinamike, ngjarjet janë zhvilluar shumë dinamike dhe fatkeqësisht edhe dramatike, nëse nuk gaboj ka qenë diku tetori i 98’tës i kam dërguar disa armë dhe municion dhe kam marr ndihma veshmbathje, ushqimore prej Zllashit sepse ka qenë një qendër pikë grumbulluese e nevojave për ndihma në tërë zonën.

Avokati: në cilin vend jeni pajisur me atë armatim?

Dëshmitari: Armatimin e kam marr në brigadën 151 në Bradash.

Dëshmitari i tetë në rastin e Salih Mustafës tregoi se dje më 10 prill janë bërë 23 vite prej kur ishte plagosur.

Ai tha se ka qenë shumë rëndë i plagosur dhe nga shokët e tij është bartur në Turuqicë dhe më pas e kanë dërguar në një spital të improvizuar në fshatin Potok, ku në pjesën dërrmuese rruga ishte siguruar nga Salih Mustafa.

“Më 10 prill 1999 që i bie nuk e di a është koincidencë apo e qëllimshme, të shtunën e kaluar bëhen 23 vite, kurse me datë 23 dhe pas 23 vite gjenden para Dhomave të Specializuara… Kam qenë tepër rëndë i plagosur ka qenë edhe komandat Leka por ma lehtë dhe ai ka vazhduar luftimet tërë ditën dhe mua më kanë bartur disa shokë në fshatin Turuqic… Nga aty e kemi pasur spitalin e improvizuar në fshatin Potok”, u shpreh Parduzi.

Në spitalin e improvizuar në Potok, ai tha se ka qëndruar diku deri tek fundi i prillit 1999, ku më pas janë zhvendosur në fshatin Popovë për shkak të luftimeve dhe granatimeve të përditshme.

Nga fshati Popovë, Parduzi tha se i kanë marrë dhe i kanë dërguar në Zllash, me qëllimin për ta deportuar nga aty për në Tetovë, për shërim të mëtutjeshëm.

Ndërsa, në Zllash tha se sa i kujtohet sigurisht ka qenë diku në fund të prillit ose në fillim të majit, porse theksoi se nuk është i sigurt, kjo kur ishte bërë tentimi i parë për të kaluar në Maqedoni, që nuk kishte pasur sukses. Ndërkaq, tha se e kishte parë Salih Mustafën në Zllash, kalimthi.

Avokati: Në fund të prillit dhe fillimi të majit 1999 kur keni shkuar në Zllash me qëllim që tu iu transportojnë për Maqedoni a e keni takuar Salih Mustafën?

Dëshmitari: Po e kam parë kalimthi.

Avokati: A ju kujtohet herën e parë kur keni qenë në Zllash fundi i muajit prill dhe fillimi i muajit maj i viti 1999 kur them herën e parë e lidhin me tentimin për të shkuar në Maqedoni a iu kujtohet se ku keni qenë i vendosur?

D]ëshmitari: Po më kujtohet.

Avokati: A mund të na tregoni ku?

Dëshmitari: Po, në një shtëpi private e imporvizuar nuk e di çka t’i them një lloj ambulante, po e quaj kushtimisht spital, sepse nuk ka qenë spital por e asaj natyre sa me pushua dhe me mundur me i marr shërbimet elementare infuzion, injeksion e kështu.

Sipas tij, tentimi i dytë ishte bërë rreth 20 majit, apo ka mundur të jetë 15 maji, ku kësaj here kanë arritur me sukses të kalojnë në Maqedoni dhe se personalisht i kishte përcjellë Salih Mustafa deri në një fshat.

Në Dhomat e Specializuara të Kosovës në Hagë është duke vazhduar procesi gjyqësor ndaj ish pjesëtarit të UÇK-së, Salih Mustafës.

Mustafa është arrestuar më 24 shtator të vitit 2020 me pretendimin për krime lufte.

Sipas Dhomave të Specializuara “Aktakuza e konfirmuar përcakton se afërsisht midis 1 prillit 1999 dhe 19 prillit 1999, në një kompleks ndalimi në Zllash, Kosovë, u kryen krimet e ndalimit arbitrar, trajtimit mizor dhe të torturës kundër të paktën gjashtë personave”. Gjithashtu, në aktakuzë thuhet se “në një datë midis 19 prillit 1999, ose rreth kësaj date, dhe rreth fundit të prillit 1999, në atë vendndodhje u vra një i ndaluar”.

Salih Mustafa po qëndron në paraburgim në Hagë ndërsa në paraqitjen e tij para trupit gjykues ai është deklaruar i pafajshëm

Lajmet

REL: Nga frika te fuqizimi: Çka i pret gratë pas raportimit të dhunës në familje?

Published

on

By

Në ndërtesën katërkatëshe të Qendrës për Mirëqenien e Gruas në Pejë, ditët nisin ngjashëm. Gratë e strehuara atje bëhen bashkë për të gatuar mëngjesin për vete dhe fëmijët e tyre.

Por, këto gra, që i bashkon e kaluara – të gjitha i kanë mbijetuar dhunës nga bashkëshortët e tyre – nuk ndjekin më vonë përditshmërinë e njëjtë.

Kurse rrobaqepësie, kompjuterike, kuzhinierie… Seanca me avokaten për ndihmë juridike, takime me stafin psikosocial, vizita nga familjarë, përgatitja e fëmijëve për shkollë… Secila personalizon ditën e saj ashtu siç dëshiron.

“Prej ditës kur ajo mbledh forcën t’i thotë ‘jo’ dhunës, ne mundohemi që ta ruajmë atë forcë të saj, ta përkrahim”, thotë Ardita Bala, drejtoreshë e qendrës në Pejë, ku strehohen të mbijetuarat e dhunës në familje.

Ajo tregon se nga këto kurse – që përfundojnë me certifikata nga Qendrat për Aftësim Profesional – ka pasur gra që kanë nisur të punojnë qysh gjatë kohës sa ishin të strehuara aty. Kështu, kur kanë dalë nga strehimorja, ato kanë pasur një buxhet të tyre për ta rinisur jetën.

Në këtë qendër, ku ka hapësirë për 16-18 persona, çdo grua që ka raportuar dhunën në familje në Policinë e Kosovës, mund të strehohet fillimisht me një kontratë gjashtëmujore, të ndërmjetësuar nga Qendra për Punë Sociale.

Megjithatë, Bala tregon se qëndrimi në këtë strehimore nuk është i caktuar me afat të prerë, pasi që kontrata fillestare zgjatet derisa secila grua e vlerëson veten të gatshme për t’u larguar.

“Ideja është të mos e lëmë askënd jashtë, të mos i themi jo një gruaje në nevojë”, shton ajo.

Bala thekson se gratë në këtë qendër tregojnë shumë solidaritet me njëra-tjetrën, i ndihmojnë njëra-tjetrës që të ambientohen qysh nga dita e parë dhe ndërtojnë raporte shoqërie përplot përkrahje.

Sipas një raporti të publikuar muajin e kaluar nga Organizata Botërore e Shëndetësisë, rreth 4.7 për qind e grave në Kosovë raportojnë të kenë përjetuar dhunë fizike dhe/ose seksuale nga partnerët e tyre intimë.

Shpeshherë, gratë që vendosen nëpër strehimore shoqërohen nga fëmijët e tyre. Stafi i qendrës sigurohet që edhe për ata të ketë aktivitete dhe punimet e tyre ekspozohen në muret e qendrës.

Në ditën kur Radio Evropa e Lirë vizitoi këtë qendër, më 28 nëntor, katër vajza nga fëmijët në këtë qendër kishin përgatitur një program festiv.

Një nga një, ato recituan nga një vjershë, vallëzuan e kënduan.

Kjo strehimore që funksionon që nga viti 2001, ka strehuar deri më tani 1.758 gra. Ka pasur gra me fëmijë e pa fëmijë, si dhe gra shtatzëna.

Bala tregon se, sipas shumë hulumtimeve, nga pesë gra që përjetojnë dhunë në familje, vetëm njëra e raporton. Shumë herë, thotë ajo, kjo bëhet me idenë se në këtë mënyrë ruhet familja dhe mbrohen fëmijët.

“Por, pikërisht për shkak të fëmijëve, ato duhet ta raportojnë dhunën. Të dhënat tregojnë se, përndryshe, djemtë rriten që të bëhen si babai dhe vajzat rriten që të bëhen viktima të ardhshme”, shpjegon ajo.

Vetë Bala ka rastisur në këtë cikël. Ajo tregon se ka pasur raste kur ka strehuar një grua me vajzën e saj në strehimore dhe se, pas shumë vitesh, ka ardhur edhe vajza e saj si e mbijetuar e dhunës nga partneri.

“Kjo ndodh sepse dhuna është sjellje e mësuar. Dëmi më i madh është ai që u bëhet fëmijëve, sepse janë shumë të vegjël për të kuptuar”, përfundon Bala.

Në vitin 2023, organizata ndërkombëtare që merret me të drejtat e njeriut, Amnesty International, ngriti alarmin për mënyrën se si trajtohen të mbijetuarit e dhunës në familje në Kosovë.

Ndër problemet më të theksuara ishte mënyra e financimit të strehimoreve, të cilat në Kosovë operohen nga organizatat joqeveritare.

Këto OJQ financohen nga Ministria e Drejtësisë në periudha kohore 12-mujore dhe, së fundi, drejtues të strehimoreve të ndryshme nëpër Kosovë janë shprehur të kënaqur me shumën që u është ndarë.

Nga 25 nëntori deri më 10 dhjetor, çdo vit, edhe në Kosovë shënohen 16 Ditët e aktivizmit kundër dhunës me bazë gjinore.

Të dhënat e Policisë së Kosovës tregojnë se shumica e viktimave të dhunës në familje janë gratë. Numri më i madh i regjistruar ndonjëherë u shënua vitin e kaluar, kur pati gati 3.000 raste të dhunës në familje.

Këtë vit, nga janari e deri në tetor janë regjistruar gjithsej 2.429 raste.

Bala thotë se numri më i ulët i raportimeve deri më tani këtë vit nuk tregon se numri i rasteve është ulur në të vërtetë. Ajo shpjegon se kjo reflekton vetëm frikën e grave për ta raportuar dhunën.

“Gratë nuk i dinë të gjitha të drejtat e tyre, nuk dinë për përkrahjen institucionale që u takon dhe hezitojnë ta raportojnë dhunën”, thotë ajo.

Kjo shpesh ndërlidhet edhe me varësinë financiare të grave ndaj partnerëve të tyre. Mbi 80 për qind e grave në Kosovë nuk janë pjesë e tregut të punës, sipas të dhënave të Agjencisë së Statistikave të Kosovës (ASK). Të dhënat tregojnë se burrat janë të punësuar në përqindje dukshëm më të lartë se gratë.

Gjithashtu, burrat trashëgojnë prona dhe pasuri nga familjet e tyre, që ua lehtësojnë investimin për të shtuar pasurinë më vonë. Sipas statistikave të Agjencisë Kadastrale të Kosovës, as një e pesta e pronave në Kosovë nuk zotërohet nga gratë.

Me këto probleme, Bala ishte përballur qysh në vitin 1999, kur kishte nisur punën për parandalim dhe luftim të dhunës në familje.

Ajo kujton se si puna e saj ishte pritur plot herë me ankesa se banorëve të Pejës së pasluftës “u duhen kulme në shtëpi, jo ligjërata”.

Por, tregon se më vonë ishin vetë banorët e Pejës ata që kishin kërkuar hapjen e një strehimoreje, në mënyrë që të ndërpritej cikli i dhunës që vetë gratë po përjetonin nga partnerët e tyre.

“Dhuna duhet të ndalet sepse, përndryshe, ajo vazhdon si cikël edhe në gjeneratat e reja”, thotë Bala.

Për gratë që hezitojnë të raportojnë dhunën që përjetojnë, Bala ka një mesazh të qartë: strehimoret nuk janë vendi ku dështon jeta, janë vendi ku ajo rifillon. Aty, sipas saj, çdo ditë dikush mëson një aftësi të re e dikush tjetër kupton se nuk është e vetme./REL

Continue Reading

Vendi

UBT mirëpret eksperten ndërkombëtare nga Ukraina në ligjëratë për propagandën dhe dezinformimin, Delfina Ertanowska

Published

on

UBT ka organizuar një ligjëratë të veçantë për studentët e programit Studime të Sigurisë, ku ekspertja ndërkombëtare Delfina Ertanowska ka prezantuar temën “Russian Influence, PSYOP, and ‘Interests’: Propaganda, AI, Social Media, and Terrorist States”. Kjo ngjarje shënon një tjetër moment të rëndësishëm në angazhimin e UBT-së për të sjellë ekspertizë globale për studentët.

Ligjërata e mbajtur nga Ertanowska, e cila ka përvojë të gjerë në analizën e operacioneve psikologjike (PSYOP) dhe ndikimit të aktorëve shtetërorë në hapësirat digjitale, u përqendrua në mënyrat se si Rusia dhe shtete të tjera përdorin propagandën, inteligjencën artificiale dhe rrjetet sociale për të ndikuar në opinionin publik dhe për të destabilizuar rajone të caktuara.

Studentët patën mundësinë të eksplorojnë raste konkrete të manipulimit mediatik dhe të kuptojnë rolin e teknologjisë në strategjitë moderne të ndikimit.

Ky aktivitet u zhvillua në bashkëpunim me prodekanin e programin Studime të Sigurisë, Arian Kadriu.

Përmes këtyre ligjëratave, UBT po e pozicionon veten si një institucion që jo vetëm ndjek zhvillimet globale në fushën e sigurisë, por edhe kontribuon në formimin e profesionistëve të rinj me perspektivë ndërkombëtare.

Continue Reading

Lajmet

16 vjet e 8 muaj burgim për njërin, 11 vjet burgim për të akuzuarin tjetër për vrasjen në Fushë-Kosovë

Published

on

By

Gjykata Themelore në Prishtinë ka shpallur aktgjykim dënues ndaj të akuzuarve Atdhe Musliu dhe Labinot Bajrami, lidhur me akuzën për rastin e vrasjes së A.H., më 2023 në Fushë-Kosovë. Musliu u dënua me dënim unik prej 16 vjet e 8 muaj burgim, ndërkaq Bajrami me 11 vjet burgim.

Në këtë rast, Atdhe Musliu dhe Labinot Bajrami akuzoheshin se kanë privuar nga jeta A.H., me ç’rast ngarkoheshin se kanë kryer veprën penale “Vrasje” në bashkëkryerje, ndërsa Musliu akuzohej edhe për armëmbajtje pa leje, raporton “Betimi për Drejtësi“.

Aktgjykimi u shpall të hënën nga kryetari i trupit gjykues, Gent Beka dhe anëtarët Medie Bytyqi dhe Agim Kuçi, pas aprovimit të marrëveshjes për pranim fajësie të arritur mes Prokurorisë dhe dy të akuzuarve.

Gjykatësi Beka tha se dy të akuzuarit shpallen fajtorë sipas marrëveshjes së arritur për pranim fajësie për veprën penale “Vrasje” dhe i akuzuari Musliu edhe për armëmbajtje pa leje.

I akuzuari Musliu për veprën penale “Vrasje” u dënua me 16 vjet burgim, ndërkaq për armëmbajtje pa leje me 10 muaj burgim. Ndaj tij, u shpall dënim unik me 16 vjet e 8 muaj burgim.

Kurse, i akuzuari Bajrami për veprën penale “Vrasje” u dënua me 11 vjet burgim.

Dy të akuzuarve iu vazhdohet masa e paraburgimit, por jo më gjatë sesa dënimi i shqiptuar. Pala e dëmtuar udhëzohet në kontest të rregullt juridiko-civil.

Obligohet secili i akuzuar që në emër të paushallit gjyqësor të paguajnë nga 200 euro dhe 50 euro të tjera për Fondin për kompensimin e viktimave të krimit, në afat prej 15 ditësh nga plotfuqishmëria e aktgjykimt.

Meqenëse kemi dënim të rekomanduar, Gjykata u dha të drejtën e ankesës brenda afatit ligjor.

Të pranishëm në shpallje ishin dy të akuzuarit dhe mbrojtësit e tyre, avokatët Taulant Broqi dhe Fehmije Gashi-Bytyqi.

Paraprakisht, Gjykata në seancën dëgjimore për shqyrtimin e marrëveshjes për pranimin e fajësisë, pas marrjes së mendimit të palëve, mori aktvendim me të cilin aprovoi marrëveshjen për pranimin e fajësisë e lidhur në mes Prokurorisë dhe dy të akuzuarve Atdhe Musliu dhe Labinot Bajrami./EO

Continue Reading

Lajmet

KQZ: Mbi 24 mijë aplikime nga diaspora, shumica për votim me postë

Published

on

By

24 mijë e 500 aplikime për regjistrim si votues jashtë vendit ka pranuar Komisioni Qendror i Zgjedhjeve nga 26 nëntori kur ka nisur të rrjedhë ky afat e deri të dielën e 30 nëntorit.

Këtë e ka bërë të ditur për RTKlive, zëdhënësi i KQZ-së, Valmir Elezi që tregoi se nga kjo shifër, janë aprovuar 14, 600, ndërkaq janë refuzuar 3, 500, ndërsa thotë se në vlerësim e sipër janë rreth 6,400 aplikime.

Ai ka sqaruar se shumica e aplikuesve që janë aprovuar, janë regjistruar për të votuar përmes postës.

Nga numri i përgjithshëm i aplikuesve të aprovuar, pjesa më e madhe janë regjistruar për të votuar përmes postës, mbi 10,500 prej tyre për të dërguar pakon me fletëvotim në ndonjërën nga adresat e kutive postare jashtë Kosovës dhe mbi 500 të tjerë për të dërguar pakon me fletëvotim në kutinë postare të KQZ-së në Kosovë. Ndërkaq, mbi 3,500 shtetas janë regjistruar për të votuar fizikisht në ndonjërën nga përfaqësitë diplomatike”, ka bërë të ditur zëdhënësi i KQZ-së.

Elezi tha se procesi i regjistrimit të votuesve jashtë Kosovës, nuk është përjashtues. Kjo do të thotë, sipas tij,  se KQZ i informon rregullisht dhe personalisht aplikuesit e refuzuar për arsyet e refuzimit të kërkesës së tyre dhe se do të mund të ri-aplikojnë përmes platformës për regjistrim duke bashkëngjitur dokumentet e nevojshme për të përmbushur kërkesën e tyre në përputhje me udhëzimet e KQZ-së. “Kjo do të mundësohet gjatë kohës sa zgjatë periudha e regjistrimit”, sqaroi ai.

Elezi ka folur edhe për vendimin e një ditë më parë që ka marrë Paneli Zgjedhor për Ankesa e Parashtresa që e ka ndryshuar vendimin e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve të 26 nëntorit sa i përket Qendrave të Votimit jashtë Kosovës, duke vendosur që në zgjedhjet e 28 dhjetorit mund të votohet vetëm në Përfaqësitë Diplomatike të Republikës së Kosovës dhe jo në hapësira shtesë, sipas propozimit të Ministrisë së Punëve të Jashtme dhe Diasporës.

Ai tha se KQZ-ja është në pritje të plotfuqishmërisë së vendimit, meqë shtoi se ndaj vendimit të PZAP-së lejohet edhe ankesë në Gjykatën Supreme.

“PZAP ka marrë vendim për çështjen të Qendrave të Votimit në hapësira shtesë – jashtë përfaqësive diplomatike dhe ndaj këtij vendimi lejohet ushtrimi i ankesës në Gjykatën Supreme. Si çdoherë, KQZ pret plotfuqishmërinë e vendimit, cilado qoftë, për ta zbatuar atë”, tha për RTKlive zëdhënësi i KQZ-së, Valmir Elezi./EO

Continue Reading

Të kërkuara