Në ditët e sotme, veshjet sportive janë bërë pjesë e domosdoshme e garderobës për shumë adhurues të aktivitetit fizik.

Mënyra e larjes dhe mirëmbajtjes së tyre nuk ndikon vetëm në higjienën personale, por edhe në zgjatjen e jetëgjatësisë së rrobave, një problem që shpesh i shqetëson sportistët dhe entuziastët e palestrës.

Lloji i materialit

Veshjet sportive prodhohen nga fibra sintetike ose materiale të kombinuara. Përdorimi e larja e shpeshtë shkaktojnë zbehje të ngjyrës, humbje të elasticitetit dhe konsumim më të shpejtë të tyre. Prandaj, para larjes, është e rëndësishme të lexoni etiketën e kujdesit.

Pambuku: Thith shumë djersë, por thahet ngadalë e deformohet lehtë. Duhet larë pas stërvitjeve intensive për të shmangur njollat dhe erën e pakëndshme. Përdorni detergjent neutral dhe larje të butë. Pastrimi në diell duhet shmangur për të mos shkaktuar tkurrje.

Fibrat sintetike (p.sh. poliesteri): Janë më të qëndrueshme, thithin djersën e thahen shpejt. Mund të vishen disa herë pas ushtrimeve të lehta, por pas stërvitjeve me djersitje të fortë duhet larë menjëherë. Mund të përdoret lavatriçja, por jo me ujë shumë të nxehtë.

Intensiteti i stërvitjes

Frekuenca e larjes varet edhe nga sa intensiv është aktiviteti: Pas ushtrimeve të forta, sidomos me rroba pambuku, larja duhet të bëhet për të shmangur shumimin e baktereve dhe erën e pakëndshme.

Për aktivitetet e lehta me veshje sintetike, mund të shtohet numri i përdorimeve, por gjithsesi larja nuk duhet shtyrë shumë gjatë.

Kushtet klimatike dhe mjedisi i ushtrimit

Në verë: Djersitja është më e madhe, ndaj larja duhet të bëhet pas çdo stërvitjeje.

Në dimër: Nëse aktiviteti është i lehtë dhe brenda ambienteve të mbyllura, rrobat mund të përdoren 2–3 herë para larjes.

Në natyrë: Për shkak të pluhurit dhe ndotjes, veshjet duhet larë pas çdo përdorimi. Para larjes, rekomandohet fshirja e lehtë për të hequr papastërtitë sipërfaqësore.

Lëkura dhe ndjeshmëria personale

Personat me lëkurë të ndjeshme ose të prirë ndaj alergjive duhet t’i lajnë veshjet sportive pas përdorimit. Përdorimi i detergjentëve antibakterialë dhe shpëlarja e plotë ndihmojnë në shmangien e irritimeve.

Këshilla shtesë për kujdesin

Shmangni përdorimin e zbutësve, pasi dëmtojnë frymëmarrjen, elasticitetin dhe vetinë e thithjes së djersës. Pas çdo përdorimi, nëse rrobat nuk lahen menjëherë, hiqni e vendosni në një vend të ajrosur për tharje natyrale. Kjo ndihmon në ruajtjen e freskisë e cilësisë së materialit. /A.Z/UBT News/

Të gjithë kemi pasur raste kur sa herë i kemi nxjerrë rrobat nga lavatriçja pas larjes kemi nuhatur një erë të keqe lagështie, dhe kjo mund të jetë një gabim që keni bërë para larjes.

Kjo lidhet me peshqirët, sepse ata mund të kundërmojnë dhe të shkatërrojnë erën e të gjitha rrobave që lau lavatriçja.

Peshqirët e lagur që ndodhen përreth, qoftë në shportën e rrobave ose direkt në lavatriçe, janë një mjedis ideal për shumimin e mykut dhe kërpudhave. Kjo do të thotë që aroma e pakëndshme transferohet në çdo gjë tjetër në rrobat e larjes.

Ndoshta keni bërë dush dhe keni hedhur një peshqir të lagur direkt në shportë, ose e keni përdorur për të pastruar një derdhje dhe e keni hedhur bashkë me pjesën tjetër të rrobave. Sidoqoftë, ai peshqir i lagur po e dëmton larjen tuaj, prandaj po kërkoni mënyra për të hequr aromat e mykut nga rrobat tuaja.

Kur peshqirët e lagur qëndrojnë për më shumë se 24 deri në 48 orë, mund të rritet myku dhe kërpudha.

Mund të mos i shihni sporet, por patjetër do ta nuhasni erën e keqe që lënë pas. Myku lulëzon në mjedise të errëta, të lagështa dhe me lagështirë.

Lagështia e bllokuar në fibrat e peshqirit nuk mund të dalë jashtë dhe kjo çon në një erë myku që përhapet në çdo gjë tjetër në shportën e rrobave. Kjo është arsyeja pse hedhja e rrobave të lagura në shportën e rrobave është një ide e keqe.

Lajmi i mirë është se kjo mund të parandalohet duke ndjekur disa hapa të thjeshtë.

Pasi të keni përdorur peshqirin, qoftë pas dushit apo për të pastruar ndonjë derdhje, lëreni të thahet plotësisht përpara se ta hidhni në shportë ose në lavatriçe bashkë me rrobat e ndyra.

Ekspertja e pastrimit Julia Hunt ndau më parë një këshillë për heqjen e erës së mykut, nëse ndodh, dhe zgjidhja është vaji i pemës së çajit./S.K/EO/

Biseda me një psikologe më la pa fjalë. Shumica e prindërve nuk kanë qëllim të lëndojnë fëmijët e tyre, por ndodh shpesh – pa e kuptuar fare.

Çdo periudhë e fëmijërisë ka një nevojë themelore. Kur ajo nevojë nuk plotësohet, fëmija nuk e harron thjesht me kohën; ai/ajo e bart me vete për gjithë jetën.

0-1 vjeç: “A mund të kem besim te bota?”

Kur një foshnjë qan dhe askush nuk i përgjigjet, mëson: “Askush nuk do të vijë për mua.” Kjo shkakton ankth. Kur dikush e mban në krahë dhe e qetëson, foshnja mëson se bota është një vend i sigurt.

1-3 vjeç: “Dua ta bëj vetë!”

Nëse çdo përpjekje e tyre kritikohet ose ndërpritet, fëmija fillon të dyshojë te vetja. Në të ardhmen, mund të ketë frikë të veprojë pa miratim.

3-6 vjeç: “Jam mace! Jam doktor! Jam superhero!”

Lojë e fëmijës nuk është thjesht argëtim – është krijimi i identitetit. Mbështetja e prindit rrit guximin, ndërsa tallja ose injorimi e mbyll vetëbesimin dhe imagjinatën.

6-11 vjeç: “Dua të jem i/e aftë. Dua të vlej.”

Mësoje të vlerësojë përpjekjen, jo vetëm rezultatet. Nëse dashuria dhe vlerësimi lidhen vetëm me suksesin, fëmija mund të ndalojë së provuari kur nuk ndjehet i/e sigurt që do të arrijë.

11-18 vjeç: “Kush jam unë në të vërtetë?”

Kjo periudhë nuk është “mosha e vështirë”, por koha kur formohet identiteti. Rebelime, faza të çuditshme e kundërshtime janë normale. Detyra jote nuk është të krijosh një “fëmijë perfekt”, por të jesh pranë tij teksa zbulon veten.

Fëmijët nuk harrojnë aq sa duket. Truri dhe trupi i tyre mbajnë mend. Prandaj, nuk duhet të jesh prind perfekt. Mjafton të jesh prind që dëgjon, kupton dhe mëson me ta. /A.Z/UBT News/

Presioni kohor, aksionet e kujdesit të lartë shëndetësor ose sfidat tjera ndërvepruese mund të shtojnë stres në përgjegjësitë ndaj punës.

Kirurgët kanë profesionin më të vështirë për shkak të lëvizjeve të gjata e orëve të paparashikueshme që e bëjnë këtë punë stresuese, ndërkohë që presioni rritet te ta për shkak se duhet menduar shpejt dhe të veprojnë me kujdes ndaj urgjencave mjekësore.

Përballja me një gjykatës e juri gjatë përpjekjes për të siguruar një vendim të favorshëm për një klient e bën stresues të jesh avokat. Edhe jashtë sallës së gjyqit, avokatët kapen me afate të ngushta dhe pyetje të ndërlikuara juridike.

Zyrtarët e patrullës gjenden në situata të rrezikshme që i taksojnë fizikisht dhe emocionalisht. Zbatimi i ligjeve mund të çojë në takime të mëdha që kërkojnë të menduarit e shpejtë.

Kryerja e punëve të vështira fizike në rrethana të rrezikshme e bën jetën stresuese për punëtorët e ndërtimit, duhet të punojnë në mot të pakëndshëm dhe nën afate të ngushta. Duke punuar si pjesë e ekipeve të kujdesit shëndetësor përgjegjës për trajtimin mjekësor të zemrave të pacientëve, teknologët kardiovaskular punojnë ditë të gjata në këmbë.

Ata mund të kenë nevojë të heqin ose lëvizin pacientët të cilët janë të dëmtuar fizikisht.

Të gjitha vendet e punës mbështeten në sistemet e teknologjisë për të funksionuar pa probleme. Kur shfaqen probleme, menaxherët e IT’së duhet të veprojnë shpejt për të zgjidhur problemet dhe për të riparuar atë që shkon keq.

Menaxherët financiarë kanë nivele të larta të përgjegjësisë për suksesin e operacioneve të biznesit. Ata duhet të merren me stresin e marrjes së vendimeve të rëndësishme dhe të komunikimit me drejtuesit e lartë.