Kur Xueli ishte foshnje, prindërit e saj e lanë në jetimore, pasiqë në Kinë albinizmi shihet nga disa si “mallkim”.
Gjendja e rrallë gjenetike shkakton mungesë të pigmentit, që ndikon që lëkura dhe flokët të jenë të zbehta dhe jashtëzakonisht të ndjeshme ndaj rrezeve të diellit.
Por dukja ndryshe e ngriti Xueli Abbing në karrierën e saj të modelimit. Tani 16-vjeçare, ajo ka hijeshuar faqet e Vogue dhe kampanjat për dizajnerët më të njohur në botë.
“Stafi në jetimore më vuri emrin Xue Li. Xue do të thotë borë dhe Li do të thotë e bukur. Unë u birësova kur isha tre vjeçe dhe shkova të jetoja me nënën dhe motrën time në Holandë. Nëna ime tha se nuk mund të mendonte për një emër më të përsosur dhe ajo mendoi se duhej të mbaja një referencë për rrënjët e mia kineze”, u shpreh ajo.
Ndërkaq ajo shton se në kohën kur u lind, në Kinë qeveria kishte zbatuar një politikë ku një familje mund të kishte vetëm një fëmijë. Prindërit e saj ndiheshin jashtëzakonisht të pafat kur panë se bija e tyre ishte me albinizëm.
“Disa fëmijë, si unë, u braktisën, të tjerët ishin mbyllur ose nëse shkonin në shkollë flokët e tyre u lyenin me ngjyrë të zezë”, tha Xueli.
Sipas modeles, në disa vende në Afrikë fëmijët si ajo janë cak i sulmeve, ose ju priten gjymtyrët ose vriten. “Mjekët” magjistarë përdorin kockat e tyre për të bërë ilaçe pasiqë besojnë se mund të shërojnë sëmundjen, por sigurisht që kjo nuk është e vërtetë, këto janë mite.
“Jam me fat që vetëm u braktisa”, shtoi ajo.
E gjithë karriera e saj në modelim filloi rastësisht kur nëna e saj e njoftoi me një stiliste biri i së cilës e kishte buzën e çarë dhe ajo vendosi që të krijonte rroba shumë të bukura për të, në mënyrë që njerëzit të mos e shikonin gjithmonë gojën e tij. Fushtata quhej “Papërsosmëri të përsosura” kur Xueli u bë modele që në moshën 11-vjeçare.
Pas kësaj, ajo ishte ftuar në shumë fotosesione si për Brock Elbank në Londër, pastaj agjencia e modelimit Zebedee Talent e mori Xuelin për të përfaqësuar personat me aftësi të kufizuara në industrinë e modës.
Asaj i pëlqen modelimi pasiqë sipas saj, të dukesh ndryshe është një bekim jo një mallkim dhe mundohet të rrisë ndërgjegjësimin rreth albinizmit. Sipas saj, tani njerëzit me aftësi të kufizuara ose dallime po paraqiten më shumë në media dhe kjo është e mrekullueshme – por duhet të jetë normale.
“Modelet me albinizëm shpesh stereotipizohen për të përshkruar engjëj ose fantazma dhe kjo më trishton. Sidomos sepse përjetëson ato besime që rrezikojnë jetën e fëmijëve me albinizëm në vende të tilla si Tanzania dhe Malavi”, përfundoi Xueli./UBTNews
(Arjeta Ibishi, studente në Media dhe Komunikim në UBT)