Një virus që infektoi kafshët e para qindra miliona vjet më parë është tani thelbësor në zhvillimin njerëzor, ka zbuluar hulumtimi.
Studimi i ri ka zbuluar se ADN-ja nga virusi tani luan një rol jetik në zhvillimin e embrionit njerëzor, veçanërisht në orët pas fekondimit.
Midis tetë dhe 10% e gjenomit njerëzor vjen nga këta të ashtuquajtur “retroviruse endogjene” por deri më tani kjo ADN është konsideruar si “e padobishme”.
Hulumtimet nga Qendra Kombëtare Spanjolle e Kërkimit të Kancerit (CNIO) tani kanë zbuluar se kjo ADN është thelbësore në nxitjen e ndarjes së embrionit nga dy qeliza në katër.
Kjo njihet si pika kur bëhet pluripotente, që do të thotë se çdo qelizë mund të bëhet çdo lloj qelize në trup, qoftë një qelizë konike për të parë ngjyrën në sy apo qelizë kardiake në zemër.
Përpara kësaj pike dy qelizat njihen si totipotente.
“Deri kohët e fundit, këto mbetje virale konsideroheshin si “ADN e padobishme”, material gjenetik që ishte i papërdorshëm apo edhe i dëmshëm”, tha autori i parë Sergio de la Rosa.
“Më herët mendohej se të kesh viruse në gjenom nuk ishte diçka e mirë. Megjithatë, vitet e fundit kemi filluar të kuptojmë se këto retroviruse, të cilat kanë evoluar bashkë me ne gjatë miliona viteve, kanë funksione të rëndësishme, si rregullimi i gjeneve të tjera. Është një fushë jashtëzakonisht aktive e kërkimit”, shtoi ai.
Hulumtimi, i botuar në revistën “Science Advances”, zbuloi se ky virus i lashtë, i quajtur retrovirus endogjen MERVL, vendos ritmin në zhvillimin e embrionit.
Procesi përfshin një gjen të quajtur URI, i cili më parë është gjetur se ndalon zhvillimin e embrionit te kafshët kur ai fshihet.
Një proteinë e quajtur MERVL-gag, e cila vjen nga ky retrovirus i kafshëve, tani është zbuluar se modulon veprimin e URI.
Kur nivelet e proteinës janë të larta, ajo parandalon që URI të veprojë. Ndërsa nivelet e proteinës MERVL-gag bien, URI vihet në veprim dhe qelizat shumohen.
“Është një rol krejtësisht i ri për retroviruset endogjene”, tha autori i vjetër, doktor Nabil Djouder.