Një ekspozitë e re dhe e guximshme ka marrë një kthesë radikale në mënyrën se si i shikojmë portretet e aktorëve të mëdhenj, duke i kombinuar ato me tingujt e zërave të tyre.
Ekspozita, e quajtur The Shakespeare Portraits, ka hapur dyert në Galerinë Red Eight në Londër dhe ka një qëllim të veçantë: të sjellë në jetën moderne të shikuesit portrete digjitale të aktorëve të njohur të Shakespearit, që përfshijnë ikona si Ian McKellen, Patrick Stewart, Derek Jacobi, dhe Juliet Stevenson. Kjo ekspozitë është një përpjekje e jashtëzakonshme për të integruar veprat e artit digjital me thellësinë e performancave teatrale, duke krijuar një përvojë unikale për vizitorët.
Në këtë ekspozitë, 10 portrete digjitale të aktorëve janë shoqëruar me monologe të famshme nga dramat e Shakespearit. Secili aktor është i portretizuar në një formë që e bën atë të duket si një “portret i gjallë”, me imazhe që lëvizin në mënyrë të lehtë dhe subtile, duke shprehur emocione dhe duke kaluar mes interpretimeve të ndryshme. Për shembull, duke qëndruar para një portreti të Ian McKellen, unë e vërejta se koka e tij lëvizte ngadalë, sytë lëviznin dhe shprehjet e tij fytyrore shpreheshin në mënyra që ndihmonin të krijohej një lidhje më e thellë me atë që po thoshte. Ai, duke recituar “All the world’s a stage” nga As You Like It, ofronte një interpretim të veçantë të këtij monologu të njohur, që shprehte një virtuzitet të pashembullt, për të cilin ai është i famshëm.
Për të arritur këtë efekt, Arsalan Sattari-Hicks, drejtori krijativ i ekspozitës, dhe ekipi i tij përdorën kamera të avancuara dhe teknologji të post-produksionit për të kapur portretet dhe të regjistruar tekstet e Shakespeare-it. Secili aktor ka përzgjedhur monologët e tij në bashkëpunim me drejtorin e Shakespearit, Ron Daniels, duke kaluar një orë dhe 20 minuta për të regjistruar çdo interpretim, me shumë nga këto veprime të realizuara në një studio të përshtatshme.
Çfarë është kaq mbresëlënëse në këtë përvojë është intimiteti që krijohet përmes afërsisë së portreteve. Kjo nuk është thjesht një përvojë vizuale, por edhe një eksperiencë akustike që përcjell thellësinë e performancave të aktorëve. Për shembull, portreti i Patrick Stewart, i cili flet për fjalimin e Dajës së Shën Kripinit nga Henry V, është realizuar në një mënyrë të tillë që ai fjalim, i cili zakonisht është i mbushur me retorikë, ndërlikohet dhe humb shumë nga shkëlqimi i zakonshëm, duke bërë që të ndjehet si një njeri që flet për bashkëluftëtarët e tij, në prag të betejës. Kjo ndihmon në krijimin e një lidhjeje më të drejtpërdrejtë mes aktorit dhe audiencës.
Një tjetër portret që mahnit është ai i Derek Jacobi në monologun e njohur “To be or not to be”, ku ai shton një pauzë të gjatë pas fjalëve “To die, to sleep”, duke u përpjekur të shqyrtojë thelbin e fjalëve që thotë, duke u zhytur në mendimet që ato ngjallin. Të gjitha këto lëvizje të vogla të portreteve janë të ngadalta dhe të dukshme vetëm për ata që i vërejnë me kujdes, duke i bërë ato edhe më të fuqishme.
Ky projekt është realizuar nga StageBlock, një kompani e themeluar nga Sattari-Hicks dhe Francesco Pierangeli, e cila ka ambicie të mëdha për të vazhduar këtë seri portretesh digjitale. Ata synojnë të krijojnë një “volum të dytë” të The Shakespeare Portraits dhe gjithashtu planifikojnë të zgjerohen në fusha të tjera, duke përfshirë shkrimtarë dhe kultura të tjera, duke sjellë kështu një formë të re të artit që bashkon traditën e teatrit me teknologjinë e sotme digjitale.
Në këtë ekspozitë marrin pjesë disa nga emrat më të mëdhenj të teatrit, duke përfshirë David Suchet, Juliet Stevenson, Adrian Lester, Simon Callow, Charles Dance dhe Frances Barber, dhe është një mundësi unike për të përjetuar artin e aktorëve të njohur në një format të ri. Ajo është një përpjekje guximtare dhe vizionare që merr përmasa të reja në epokën digjitale, por mbetet një nderim i pandryshueshëm për mjeshtërinë e individëve të portretizuar.
Ekspozita The Shakespeare Portraits është e hapur deri më 6 dhjetor 2024 në Galerinë Red Eight të Londrës dhe ofron një mundësi për t’i parë këto portrete të gjalla që rrisin intensitetin e veprave të Shakespearit në një nivel të paparë më parë./Guardian/