Në serinë time, “Ndërtesa e Kujtesës”, i projektova ato fotografi të zakonshme në sipërfaqet e shtëpisë sime të fëmijërisë, në të njëjtat vende ku ato u bënë fillimisht dhe më pas rifotografova skenën. Duke shkrepur foto nga e kaluara në muret e sotme, zbulova gjashtë dekada kujtimesh të rrënjosura dhe kapja praninë e zhdukur të familjes sime, që dikur përshkonte shtëpinë tonë periferike mes-shekullore – kontejneri për shumë nga historitë e mija personale.
Ndërtimi i tablove të projektuara i bëri kujtimet më thelbësore për mua, siguroi ngushëllim për pikëllimin tim dhe krijoi një trashëgimi të re piktoreske familjare për brezat e ardhshëm.
Me kaq shumë përvoja formuese të rrënjosura dhe të ndërthurura brenda kësaj ndërtese, t’i thoja lamtumirë asaj ishte sikur t’i thoja lamtumirë prindërve të mi.
Edhe pse dhomat ishin ngjyrosur bardhë për të qenë gati për pronarët e rinj, kujtimet e mia vazhduan të qëndronin brenda atyre mureve./UBTNews/
