Në zemrën e Korçës, në një kohë të trazuar për vendin, lind një institucion që do të ndriçonte mendjet dhe do të formonte breza të tërë. Prej vitit 1916 deri në 1920, qyteti ishte nën kujdesin e autoriteteve ushtarake franceze, duke u shndërruar në një Republikë Autonome, ku nëpunësit vendas kishin mundësinë të drejtonin fatet e tij.
Kjo periudhë e veçantë u shoqërua me një angazhim të veçantë për arsimin. Në 25 tetor 1917, një vendim historik i qeverisë së Republikës Autonome të Korçës shpalli hapjen e Liceut Francez. Ky institucion, një farë shprese në errësirën e luftës, u bë një strehë për dijen, duke ofruar një arsim të kualifikuar në një kohë kur bota kishte nevojë për udhëheqës të mendjes.
Rrugëtimi i Liceut Francez ishte i mbushur me sfida, të cilat vinin si pasojë e turbulencave të Luftës së Parë Botërore. Megjithatë, ai arriti të kapërcejë pengesat, duke u shndërruar në një qendër të rëndësishme për edukimin e të rinjve nga të gjithë Shqipëria. Në vitin 1921, ky institucion mori emrin e nderuar “Liceu Kombëtar i Korçës”, duke theksuar më tej rëndësinë e tij në formimin e identitetit kulturor dhe arsimor të vendit.
Veprimtaria e tij vazhdoi me sukses gjatë periudhës së parapushtimit italian, deri në vitin 1939, duke u mbajtur si një simbol i dritës dhe dijes në një kohë të vështirë për kombi. 107 vjet më vonë, Liceu Francez i Korçës qëndron si një monument i qëndresës, përkushtimit dhe pasionit për arsimin, një trashëgimi që vazhdon të frymëzojë brezat e rinj./UBTNews/