Anjezë Gonxhe Bojaxhiu, e njohur si Shën Nënë Tereza, lindi në Shkup, më 26 gusht të vitit 1910, nga prindërit shqiptarë katolik Kolë Bojaxhiu dhe Drane Bernaj – Bojaxhiu, me prejardhje nga Prizreni dhe Novosella e Gjakovës.
Shkollën fillore, katër vitet e para, i kreu pranë famullisë së “Zemrës së Krishtit”, ndërsa vitet tjera dhe gjimnazin në shkolla shtetërore.
Në moshën 12-vjeçare, ajo ndjeu thirrjen e Perëndisë. Ajo e dinte se duhej të ishte një misionare për të përhapur dashurinë e Krishtit.
Në moshën 18-vjeçare ajo la shtëpinë e saj prindërore në Shkup dhe iu bashkua Motrave të Loretos, një komunitet irlandez murgeshash me misione në Indi. Pas një trajnimi disa mujor në Dublin, ajo u dërgua në Indi, ku më 24 maj 1931, ajo bëri betimet e saj fillestare si murgeshë.
Nga viti 1931 deri në vitin 1948, Nënë Tereza dha mësim në shkollën e mesme të Shën Mërisë në Kalkuta, por vuajtja dhe varfëria që ajo pa jashtë mureve të manastirit i lanë një pikëllim kaq të thellë, saqë në vitin 1948 mori leje nga eprorët e saj të linte shkollën e manastirit dhe të punonte vetë për të varfrit në lagjet e varfra të Kalkutës.
Megjithëse nuk kishte fonde, ajo varej nga Providenca Hyjnore dhe filloi një shkollë në hapësirë të jashtme për fëmijët e lagjeve të varfra. Më pas asaj iu bashkuan ndihmës vullnetarë dhe po ashtu do të vinte edhe mbështetje financiare. Kjo bëri të mundur që ajo të zgjeronte fushën e punës së saj.
Më 7 tetor 1950, Nënë Tereza mori lejen nga Selia e Shenjtë për të filluar kongregacion fetar të saj, “Misionarët e Dashurisë”, detyra kryesore e të cilit ishte të donte dhe kujdesej për ata persona që askush nuk ishte i përgatitur të kujdesej për të. Në vitin 1965, kongregacioni u bë një Familje Fetare Ndërkombëtare me një dekret të Papa Palit VI.
Sot kongregacioni përfshin degë Aktive dhe Kontemplative të Motrave dhe Vëllezërve në shumë vende. Në vitin 1963 u themelua dega Kontemplative e Motrave dhe ajo Aktive e Vëllezërve. Në vitin 1979 u shtua dega Kontemplative e Vëllezërve dhe në vitin 1984 u krijua dega Prift.
Shoqëria e Misionarëve është përhapur në të gjithë botën, duke përfshirë ish-Bashkimin Sovjetik dhe vendet e Evropës Lindore. Ato ofrojnë ndihmë efektive për më të varfrit në një sërë vendesh në Azi, Afrikë dhe Amerikën Latine dhe ndërmarrin punë ndihmash në vazhdën e katastrofave natyrore si përmbytjet, epidemitë dhe urinë, si dhe për refugjatët. Kongregacioni ka gjithashtu shtëpi në Amerikën e Veriut, Evropë dhe Australi, ku kujdesen për personat e mbyllur, alkoolistët, të pastrehët dhe të sëmurët nga SIDA.
Misionarët e Bamirësisë në mbarë botën ndihmohen nga Bashkëpunëtorë të cilët u bënë një Shoqatë Ndërkombëtare zyrtare më 29 Mars 1969. Deri në vitet 1990 kishte mbi një milion Bashkëpunëtorë në më shumë se 40 vende. Së bashku me Bashkëpunëtorët, Misionarët laikë të Bamirësisë përpiqen të ndjekin shpirtin dhe karizmën e Nënë Terezës në familjet e tyre.
Puna e Nënë Terezës është njohur dhe vlerësuar në të gjithë botën dhe ajo ka marrë një sërë çmimesh dhe vlerësimesh, duke përfshirë Çmimin e Paqes Papa Gjon XXIII (1971) dhe Çmimin Nehru për promovimin e saj të paqes dhe mirëkuptimit ndërkombëtar (1972). Ajo gjithashtu mori çmimin Balzan (1979) dhe çmimet Templeton dhe Magsaysay.
Në vitin 1979, Nënë Tereza mori Çmimin Nobel për Paqe “për punën e ndërmarrë në luftën për të kapërcyer varfërinë dhe ankthin, të cilat gjithashtu përbëjnë një kërcënim për paqen”. Ajo refuzoi banketin ceremonial konvencional për laureatët, duke kërkuar që kostoja prej 192,000 dollarësh t’u jepej të varfërve në Indi dhe duke thënë se shpërblimet tokësore ishin të rëndësishme vetëm nëse e ndihmonin të ndihmonte nevojtarët e botës.
Nënë Tereza është përkujtuar nga muzetë dhe është quajtur patronazja e një numri kishash. Ajo ka ndërtesa, rrugë dhe komplekse me emrin e saj, përfshirë aeroportin ndërkombëtar të Shqipërisë.
Dita e Nënë Terezës (Dita e Nënë Terezës), 19 tetori, është një festë publike në Shqipëri. Në vitin 2009, Shtëpia Përkujtimore e Nënë Terezës u hap në qytetin e saj të lindjes në Shkup.
Katedralja e Bekuar Nënë Tereza në Prishtinë është emëruar për nder të saj. E shenjtëruar më 5 shtator 2017, ajo u bë katedralja e parë për nder të Nënë Terezës.
Nga 5 shtatori i vitit 2013, përvjetori i vdekjes së saj është caktuar si Dita Ndërkombëtare e Bamirësisë nga Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara.