Për qindra vjet, Vicente Lusitano, i mrekullueshëm është harruar. Por tani, më në fund, edhe muzika e tij edhe historia e tij po dëgjohen edhe një herë, shkruan Holly Williams.
Kanuni i muzikës klasike perëndimore është jashtëzakonisht i bardhë dhe mashkull, kështu që mund të supozoni se një kompozitor i zi i Rilindjes do të ishte një figurë me interes të konsiderueshëm, shumë i interpretuar dhe i studiuar.
Në fakt, historia e kompozitorit të parë me ngjyrë, Vicente Lusitano, po dëgjohet vetëm tani, krahas një ringjalljeje të interesit për muzikën e tij korale të lënë pas dore prej kohësh.
Lusitano ka lindur rreth vitit 1520, në Portugali. Në një burim të shekullit të 17-të, ai përshkruhet si “pardo” – një term i zakonshëm i përdorur në Portugali në atë kohë që do të thotë racë e përzier. Ka shumë të ngjarë që Lusitano të ketë pasur një nënë afrikane me ngjyrë dhe një baba të bardhë portugez. Portugalia kishte një popullsi të konsiderueshme njerëzish me prejardhje afrikane, për shkak të përfshirjes së saj në tregtinë e skllevërve.
Dihet relativisht pak për jetën e Lusitanos, një fakt që sigurisht nuk e ka ndihmuar trashëgiminë e tij historike edhe pse ajo që ne dimë është e mbushur me detaje intriguese të lëngshme.
“Ka shumë gjëra që mund të thuash se sa i lezetshëm është ai si person dhe sa i jashtëzakonshëm është si figurë“, premton kompozitori, dirigjenti dhe specialisti i muzikës së hershme, Joseph McHardy, një kampion i kohëve të fundit i Lusitano.
“Është vërtet e vështirë të zgjedhësh pjesët për të përfshirë, sepse janë të gjitha vërtet të mira!”, thotë McHardy. /UBTNews/