Kur një nga shahistet më premtuese në botë, 25-vjeçarja Sara Khadem, vendosi të luante në një turne ndërkombëtar pa shaminë e saj në solidaritet me lëvizjen protestuese në Iran, ajo mendoi se një paralajmërim do të ishte më e keqja që mund t’i ndodhte asaj!
Në vend të kësaj, ajo nuk mund të kthehet më në Iran – në vend, e presin letrat e arrestimit dhe ajo tani jeton në mërgim në jug të Spanjës, me burrin dhe djalin e saj njëvjeçar.
Ajo dhe familja e saj i kërkuan BBC-së të mos e zbulonte vendndodhjen e saj të saktë; shqetësimi i tyre është se mund të ketë pasoja edhe mijëra milje larg Iranit.
Grave në Iran u kërkohet të mbajnë shami në publik, edhe kur janë jashtë vendit. Por disa po zgjedhin të mos e bëjnë këtë, në mbështetje të grave dhe vajzave që kryesojnë protestat brenda vendit, pas vdekjes në paraburgim të 22-vjeçares Mahsa Amini. Njëra prej tyre, alpinistja Elnaz Rekabi, u detyrua të tërhiqej dhe tani nuk dihet se si është gjendja e saj, pas kthimit në Iran, përcjell UBT News.
Sara Khadem tha se kishte një evolucion të ngadaltë të vendimit të saj për të luajtur në një turne në dhjetor të vitit të kaluar pa shaminë e saj. Konkurrentet i mbanin ato vetëm para kamerave dhe ajo e ndjeu se ishte hipokrite. Duke pasur parasysh sakrificat që po bëjnë gratë dhe vajzat në rrugët e Iranit, disa prej tyre duke rrezikuar jetën e tyre, ishte më e pakta që mund të bënte, tha ajo.
A e kishte menduar të bashkohej vetë me demonstruesit? “Po sigurisht”, u përgjigj ajo. Por djali i saj i vogël, Sam, e tërhoqi atë. “Unë kam përgjegjësi ndaj tij dhe mendova se ndoshta mund ta përdor ndikimin tim në mënyra të tjera”.
Sara Khadem ka luajtur shah në gara që kur ishte rreth tetë vjeç. Kjo nuk është hera e parë që ajo bie në kundërshtim me kodet e rrepta të sjelljes së Republikës Islamike.
Në vitin 2020, një aeroplan ukrainas i cili u ngrit nga aeroporti i Teheranit u qëllua nga, siç doli, Korpusi i Gardës Revolucionare iraniane, duke vrarë 176 njerëz. Kaluan tre ditë para se autoritetet të pranonin gabimin e tyre. Znj. Khadem tha në rrjetet sociale se po planifikonte të largohej nga ekipi kombëtar. Ajo nuk e përmendi fluturimin – megjithatë, ajo u detyrua të nënshkruajë një rrëfim duke thënë se nuk do të thoshte asgjë politike me postimin e saj.
Herën tjetër që shkoi në aeroport, i konfiskuan pasaportën. Ajo mendoi se karriera e saj kishte mbaruar.
Tani që jeta e saj ka ndryshuar krejtësisht, a është penduar ajo? Pa hezituar ajo tha “jo”.
“Më mungon familja ime, por nuk do të thoja se jam penduar për vendimin. Unë ende përfaqësoj Iranin dhe jam iraniane dhe populli i Iranit ende më sheh si iraniane”.
“Njerëzit që po protestojnë në rrugë janë frymëzues për mua dhe shumë të tjerë”, tha ajo.
Bashkëshorti i saj, Ardeshir Ahmadi, është regjisor filmi dhe prezantues i shfaqjeve në internet, i cili gjithashtu ka pasur përvojë të drejtpërdrejtë të të qenit në “anën e gabuar”. Një film dokumentar për hip hopin rezultoi me rrahjen dhe burgosjen e tij për tre muaj.
Vendimi që çoi në mërgimin e tyre, ishte një vendim i përbashkët./UBTNews/