Natë qytetëse ish ajo,
E mekët, e trëndafilta drit’ e squfurt,
Prej së cilës një siluetë u luhat
M’e qartë përvijohej e saja trajtë.
Natë mbytëse ish
Kur befas çataj bojërozë pashë
Në një sqetull kinse të paqtë.
Ç’prej asaj nate rishtare e fatkeqe
e në thellësitë e gjakut tim të tëhuajtur
Rob tyrin fshehtësirat më bënë.
Poezi nga Giuseppe Ungaretti