Më shumë se një në 10 punonjës të kujdesit shëndetësor në Australi raportuan mendime për vetëvrasje ose vetëlëndim gjatë pandemisë COVID-19, sipas një studimi të ri të botuar këtë javë.
Brenda atij grupi, më pak se gjysma e tyre kërkuan ndihmë profesionale, përcjell UBT News.
“Është vetëm shkurti, por ky është punimi më i rëndësishëm që do të botoj këtë vit”, tha Dr. Marie Bismark, një mjeke e shëndetit publik dhe një nga autorët e studimit, në Twitter.
“Punonjësit e kujdesit shëndetësor kanë dhënë gjithçka gjatë pandemisë në Australi. Shpresoj se hulumtimi ynë do të ndihmojë punonjësit e tjerë të kujdesit shëndetësor që po luftojnë të kuptojnë se nuk janë vetëm. Ne të gjithë meritojmë vende pune ku ndihemi të sigurt, të mbështetur dhe të vlerësuar”, shtoi ajo.
Çfarë po shkakton nivele kaq të larta të problemeve të shëndetit mendor?
Mbi 10.5 përqind e 7795 punonjësve të kujdesit shëndetësor të anketuar – rreth 819 persona – raportuan mendime për vetëvrasje ose vetëlëndim gjatë një periudhe 2-javore gjatë valës së dytë të pandemisë në Australi midis gushtit dhe tetorit 2020.
Punonjësit e kujdesit shëndetësor që kishin miq ose familje të infektuar me COVID-19 kishin shanse më të larta për të pasur mendime vetëvrasëse ose vetëlëndim, sipas hulumtimit, ashtu si dhe ata që jetonin vetëm.
Pothuajse 90 për qind e atyre që kishin mendime për vetëvrasje ose vetëlëndim thanë se vuanin nga lodhja emocionale.
Nga punonjësit e kujdesit shëndetësor të anketuar, 69 për qind e tyre të cilët nuk i kishin këto mendime raportuan gjithashtu se ndiheshin të dërrmuar nga lodhja emocionale. Forma të tjera të rraskapitjes, ankthit, PTSD dhe depresionit ishin gjithashtu të zakonshme për ata me mendime vetëvrasëse.
“Gjetjet tona sugjerojnë që, në të gjithë Australinë, mijëra punonjës të kujdesit shëndetësor do të punojnë çdo ditë me mendime se jeta e tyre nuk ia vlen të jetohet ose me mendime për të dëmtuar veten”, vuri në dukje studimi i rishikuar nga kolegët.
Punonjësit e kujdesit shëndetësor përballen me barriera për të kërkuar ndihmë. Orët e gjata të punës, puna me turne, angazhimet në gatishmëri dhe disponueshmëria e kufizuar e shërbimeve të aksesueshme dhe të përshtatshme e bëjnë më të vështirë edhe për ata që kërkojnë mbështetje profesionale.
Stigma dhe frika nga pasojat profesionale gjithashtu pengojnë disa punonjës të kujdesit shëndetësor të kenë akses në mbështetje.
Hulumtimet në Evropë tregojnë një histori të ngjashme
Fondacioni Laura Hyde, një shoqatë bamirëse e shëndetit mendor në Mbretëri të Bashkuar për punonjësit e kujdesit shëndetësor, kreu një anketë në internet me 850 punëtorë në shërbimin shëndetësor kombëtar të MB midis marsit dhe prillit 2021, i cili sugjeroi se stafit ndoshta po i mungon mbështetja për shkak të një stigme të vazhdueshme të perceptuar që lidhet me shëndetin e dobët mendor.
Mbi gjysma e të anketuarve nuk ndiheshin rehat për të marrë shërbime të mbështetjes së shëndetit mendor të bazuar në punëdhënës. Dy arsyet kryesore ishin frika për të zhgënjyer kolegët e tyre dhe për t’u hequr nga regjistri mjekësor.
Në Spanjë, hulumtime të ngjashme zbuluan se prevalenca e mendimeve dhe sjelljeve vetëvrasëse midis punonjësve të spitalit gjatë valës së parë të pandemisë ishte 8.4 për qind./UBTNews/