Në shkurt të vitit 1961, kur vetëm 26 shtete afrikane kishin arritur pavarësinë, perandori etiopian Haile Selassie ngjiti një shkallë për të inauguruar Sallën e Afrikës në Addis Ababë, të cilën e dhuroi si seli të re për Komisionin Ekonomik të Kombeve të Bashkuara për Afrikën (ECA).
Ndërtesa, e projektuar nga arkitekti italian Arturo Mezzedimi, kishte një dritare të madhe vitrazhi 150 metra katrorë dhe u ndërtua për vetëm 18 muaj. Shpejt ajo u bë vendi i një ngjarjeje historike në historinë e Afrikës moderne, raporton CNN.
Pak më shumë se dy vjet më vonë, Selassie përsëri ngjiti shkallët për të pritur anëtarët e themeluesit e Organizatës të Bashkimit Afrikan (OAU), një vendtakim për të promovuar bashkëpunimin, progresin ekonomik dhe eliminimin e kolonializmit. Ai deklaroi se kontinenti ishte “në mes të rrugës, në kalim nga Afrika e djeshme në Afrikën e së nesërmes”,.
Mbi 60 vjet më vonë, mesazhi i Selasës ka ardhur plotësisht në pikën e nisjes: Salla e Afrikës është riparuar dhe formuar përsëri.
Në tetor të kaluar u përmbyll një rinovim që zgjati një dekadë në gjitha 12,800 metra katrorë të kësaj ndërtese, e cila u komisionua nga ECA në vitin 2013 me një buxhet prej 57 milionë dollarësh për ta rikthyer këtë pikë të rëndësishme si një vend ndërkombëtar për konferenca dhe aktivitete kulturore.
Kompania australiane Architectus Conrad Gargett u ngarkua me projektimin, duke i besuar arkitektit të projektit, Simon Boundy, një mision me dy tema – modernizimi dhe ruajtja.
Pjesa e parë ishte kuptimi i rëndësisë dhe historisë së Sallës së Afrikës, duke përfshirë arkitektë dhe inxhinierë vendas në renovim. Ndër ta ishte Mewded Wolde, që u ngjit në majë të Sallës së Afrikës një ditë para diplomimit të saj në vitin 2014.
Ky është një simbol për Afrikën, thotë Wolde, pasi ndërtesa ka luajtur një rol kyç në ndihmën e vendeve të kontinentit për të arritur pavarësinë nga sundimi kolonial.
Rreth 13 milionë pllaka të reja u prodhuan dhe u riparuan për të përputhur ngjyrat origjinale, ndërsa një rreth i ri vendoset për të rritur hapësirën e ulëseve, duke ruajtur stilin e arkitekturës moderne. Pjesë teknologjike të fshehura janë shtuar, duke përfshirë ekrane digjitale dhe një ekran LED 13 metra të gjerë.
Ndryshime më të mëdha u kërkuan për qasshmëri dhe siguri, duke forcuar strukturën me fibra karboni dhe çelik për të mbrojtur betonin nga dëmtimi dhe rreziku i aktivitetit sizmik.
Një nga simbolet më të rëndësishme, dritarja e dyfishtë me vitrazh “Çlirimi i Plotë i Afrikës”, u restaurua dhe u shfaq së bashku me një ekspozitë të re për të shpalosur ngjarjet kyçe që kanë ndihmuar në formimin e historisë pan-afrikane. Për Wolde, edhe restaurimi dhe arti janë reflektim i fjalëve të Selasës në 1963, për të formuar Afrikën e së ardhmes.