Presidenti francez Emmanuel Macron po përballet me një periudhë të vështirë politike, e karakterizuar nga izolimi dhe zhgënjimi me qeverinë e tij të re të krahut të djathtë.
Pas një vere të trazuar, Macron ndodhet në një situatë të paprecedentë, pasi emërimi i Michel Barnier si kryeministër 73-vjeçar konservator, solli fundin e dy muajve kaos politik, por gjithashtu ia kufizoi kompetencat e tij brenda politikës së brendshme.
Ndonëse në publik Macron ruan imazhin e një lideri të qetë dhe të buzëqeshur, privatisht ai ka shprehur pakënaqësi të thellë me disa nga ministrat e rinj konservatorë të qeverisë, të cilët ai nuk i zgjodhi vetë.
Ministri i Brendshëm, Bruno Retailleau, me retorikën e tij të ashpër ndaj emigracionit dhe sfidimin e konceptit të shtetit të ligjit, është një nga figurat që ka shkaktuar më shumë polemika në kabinet.
Pasi nuk arriti një fitore të plotë në zgjedhjet legjislative të korrikut, Macron është detyruar të bashkëpunojë me një qeveri të brishtë të pakicës, e cila është e ndjeshme ndaj ndikimeve të partisë ekstremiste të Marine Le Pen, Tubimi Kombëtar.
Në këtë klimë politike, mbështetja për Macron brenda qeverisë së tij është e kufizuar. Shumë nga besnikët e tij më të mëdhenj nga kabineti i mëparshëm janë zhdukur, ndërsa disa deputetë të partisë së tij qendrore të djathtë kanë humbur besimin dhe nuk janë më aq të gatshëm për të ndjekur drejtimin e Pallatit Elysee.
Macron e pranon se situata për të është një sfidë e madhe, pasi për shtatë vjet ai ka mbajtur një stil lidershipi të fuqishëm nga lart-poshtë. Ndërkohë që ai fokusohet në politikën e jashtme, vendimet kryesore të politikës së brendshme i janë lënë në dorë Barnier-it. Megjithatë, Macron është i vendosur të vazhdojë luftën për vizionin e tij, pavarësisht sfidave të brendshme dhe ndarjeve të qeverisë.
Një aspekt tjetër i kësaj periudhe politike të trazuar është qëndrimi i Macron ndaj çështjeve sociale dhe ekonomike. Ai nuk nguron të kritikojë qeverinë për disa vendime, siç është rasti i buxhetit të paraqitur nga Barnier, duke i paralajmëruar kundër shkurtimit të shpenzimeve sociale dhe përpjekjeve për të rritur taksat për të pasurit.
Macron po përpiqet të ruajë imazhin e tij si mbrojtës i interesave të Francës dhe stabilitetit kombëtar, duke u përpjekur të afrohet më shumë me popullin francez në një kohë të vështirë.
Pavarësisht presionit të madh, Macron mbetet i vendosur të ketë një rol aktiv dhe të jetë i pranishëm në jetën e përditshme të qytetarëve, duke u paraqitur si një figurë në të cilën njerëzit mund të gjejnë mbështetje në kohë nevoje./UBTNews/