Pesëvjeçari Yusuf Mahmud Nazir vdiq nga pneumonia pasi u dërgua në shtëpi, pavarësisht se një mjek e përshkroi mahisjen e bajameve të tij si më të keqen që kishte parë ndonjëherë.
Martin Clark, 68 vjeç, u dërgua në spital nga familja e tij pasi ata pritën 45 minuta për një ambulancë kur ai pësoi dhimbje gjoksi në shtëpi. Ai vdiq nga një arrest kardiak.
Ndërsa infermierët hynë në grevë të mërkurën, me fokusin e tyre pagat e ulëta, shtrirja e krizës me të cilën përballen pacientët në Shërbimin Shëndetësor Kombëtar të Mbretërisë së Bashkuar (NHS) ka filluar të zbulohet.
“Ne shkojmë në punë çdo ditë si infermiere dhe bëjmë më të mirën, dhe më e mira nuk është e mjaftueshme tani, dhe kjo për shkak se ngarkesa jonë e punës vazhdon të rritet dhe burimet tona nuk përputhen me atë”, thotë Orla Dooley, një infermiere e urgjencës për AFP.
“Kjo (grevë) ka të bëjë me nënat e njerëzve që janë në shtëpi në komunitet që kanë atak në zemër dhe nuk kanë trajtim, sepse nuk ka ambulanca për të shkuar tek ata.
Bëhet fjalë për atë që babai juaj nuk ka bërë një operacion për kancer, sepse nuk ka shtrat ku ai të shkojë pas operacionit.
Dhe bëhet fjalë për gjyshen tuaj që vdes vetë në një repart sepse nuk ka infermiere që t’i mbajë dorën sepse thjesht nuk ka mjaft infermierë. Për këtë bëhet fjalë”, thotë ajo.
Situata po përshkruhet si kriza më e keqe që nga krijimi i NHS në 1948, me një fokus të veçantë në aksidentet dhe urgjencën (A&E), por që përfshin gjithashtu kohë më të gjata pritjeje për termine dhe trajtime të tjera.
Sipas NHS England, një rekord 54,532 njerëz në dhjetor pritën për më shumë se 12 orë pasi arritën në A&E.
Pritja mesatare për një ambulancë për pacientët e kategorisë së dytë është më shumë se 90 minuta. Koha e synuar është 18 minuta.
Mjeku i A&E Waheed Arian tha për The Times këtë javë se një herë u përball me 14 ambulanca të rreshtuara jashtë spitalit të tij në Coventry, Anglinë qendrore.
“Më duhej të hapja çdo ambulancë dhe të shikoja brenda dhe të vendosja se cili pacient mund të hynte sepse kishim vetëm dy shtretër” tha ai, transmeton UBT News.
“Ata të gjithë po vuanin, të gjithë duhet të kishin një shtrat. NHS është nën stres të tillë saqë na kërkohet të bëjmë gjëra që nuk duhet t’i bëjmë”.
Në Rotherham, xhaxhai i një djaloshi të quajtur Jusuf, Zaheer Ahmed, tha se atyre iu tha se “nuk kishte shtretër dhe nuk kishte mjaft mjekë” kur ata iu lutën që ai të pranohej.
“Ata vazhduan të na thoshin, ‘ne kemi një mjek. Çfarë doni të bëjmë? Nuk kemi shtretër në dispozicion”, tregoi ai për mediat britanike.
Vdekje të tepërta
Punonjësit e ambulancës, të cilët nisën një raund të parë të grevës në dhjetor dhe pritet të dalin përsëri në javët e ardhshme, fajësojnë situatën me vonesat në pranimet jashtë A&E.
Qeveria ia atribuon vështirësitë efekteve të pandemisë, por një rritje e vdekjeve të tepërta vitin e kaluar i është fajësuar pjesërisht edhe krizës së personelit.
Cilado qoftë arsyeja, kjo nuk është ngushëllim për Matthew Simpson, gruaja e të cilit Teresa, 54 vjeçe, kishte diabet dhe sëmundjen e dobësimit të muskujve, distrofinë miotonike. Ajo vdiq pas gati 17 orësh duke pritur për ndihmë.
Simpson, 47 vjeç, nga Hull, në Anglinë veriore, tha se ai thirri numrin e urgjencës 999. Të dy ranë në gjumë ndërsa prisnin mjekët, por kur Simpson u zgjua e gjeti gruan e tij të pajetë, përcjell UBT News.
Mjekët e ndihmës mjekësore përfundimisht mbërritën ndërsa ai po përpiqej ta ringjallte atë.
“Njëqind për qind besoj se nëse do të arrinin te gruaja ime pas gjashtë orësh, ajo do të ishte ende këtu”, tha ai për Sky News.
Darrel Wilson, 54 vjeç, nga Stokporti, thotë se infermierët i thanë se ai nuk do të kishte mbijetuar nëse gruaja e tij nuk do ta çonte vetë në spital.
Wilson tha se infermierët i thanë atij se “nuk do të ishte gjallë” nëse do të kishte pritur për ambulancën./UBTNews/