Në gusht në vitit 1880, në Gjermani përfundoi ndërtimi i katedrales së Këlnit; katetralja gotike më e madhja në Evropën veriore, punimet për të cilën zgjatën 632 vjet.
Ndërtuesit mesjetarë të Këlnit kishin planifikuar një strukturë madhështore për të strehuar relikuarin e Tre Mbretërve dhe për t’iu përshtatur rolit të tij si një vend adhurimi për Perandorin e Shenjtë Romak.
Ndërtimi i Katedrales së Këlnit filloi në vitin 1248. U deshën mbi 600 vjet për të përfunduar këtë vepër unike.
Në vitin 1448, dy këmbanat u instaluan në këmbanoren e kullës, pesha e secilës prej tyre ishte 10.5 tonë.
Në Luftën e Dytë Botërore, qendra e qytetit të Këlnit u rrënua nga shpërthimet. Mrekullisht, katedralja ishte ndërtesa e vetme që mbijetoi. Duke qëndruar e gjatë në një qytet të rrafshët, u tha se ishte ndërhyrja hyjnore që e shpëtoi. Një shpjegim shumë i vërtetë është se Katedralja e Këlnit ishte një pikë orientimi për pilotët.
Në 1880, Katedralja e Këlnit me lartësia 157 m, ishte struktura më e lartë jo vetëm në Gjermani, por edhe në botë. Ai mbeti mbajtës rekordi deri në 1884, kur Monumenti i Uashingtonit (169 m) u shfaq në Amerikë. Në 1887, Kulla Eiffel (300 m) u ndërtua në Francë, dhe në 1981 një kullë TV (266 m) u shfaq në Këln, dhe katedralja u bë ndërtesa e 4-të më e lartë në planet.
Katedralja e Këlnit është pika e referimit më e vizituar e Gjermanisë, duke tërhequr mesatarisht 20,000 njerëz në ditë. Në lartësinë 157 m, katedralja është aktualisht kisha më e lartë me dy spirale në botë, kisha e dytë më e lartë në Evropë pas Ulm Minster, dhe kisha e tretë më e lartë në botë.
Që nga viti 1996, ajo ka qenë një vend i caktuar i UNESCO-s për Trashëgiminë Botërore. /KultPlus