Sot termometri ekziston në modele të ndryshme, analoge dhe dixhitale, më i famshmi prej të cilëve një ikonë e vërtetë e imagjinatës mjekësore i cili përbëhej nga një tub qelqi i shënuar me një shkallë të shkallëzuar dhe i pajisur në një skaj me një tregues argjendi (merkur i lëngëzuar) që përmban një substancë të ndjeshme, shkruan focus.it.
Lëngu nxehet dhe rritet në atë vëllim derisa të korrespondojë në shkallë me temperaturën e trupit të përdoruesit. Mërkuri është përdorur dikur, por toksiciteti i këtij metali ka bërë që, që nga viti 2009, ai ka kaluar në një përzierje të quajtur galinstane.
Fizikani dhe mjeku anglez Thomas Clifford Allbutt shpiku termometrin klinik modern me madhësi xhepi dhe praktik, në 1866.
Por, modele të ngjashme, ishin zhvilluar tashmë në shekullin XVIII, kryesisht falë fizikanit dhe inxhinierit gjerman Daniel Gabriel Fahrenheit ku temperaturat maten ende me shkallën e tij.
Që atëherë, janë regjistruar shumë evolucione, madje edhe jashtë fushës mjekësore, deri në termometrat e sotëm me rreze infra të kuqe.
Për sa i përket origjinës së parë të instrumenteve për matjen e temperaturës, ajo daton në kohët e lashta.
Paraardhësi i parë i termometrave e pa dritën në shekullin III para Krishtit, falë shkencëtarit grek Filonedi Bisanzio.
Aparati në fjalë, i quajtur termoskop, shfrytëzoi ndryshimet në densitetin e ajrit të shkaktuar nga ndryshimet në temperaturë (të studiuara edhe nga shkencëtarë të tjerë) dhe u ripropozua në kohët moderne nga fizikani dhe astronomi italian Galileo Galilei (1564-1642).
Një termometër i ri u krijua nga një grup studiuesish nga ”Accademia del Cimento”, një shoqatë shkencore e themeluar në Firence në 1657 dhe e frymëzuar nga veprat e Galileos.ATSH