Analizë nga Diana Magnay, korrespondente nga Moska
Pa dyshim që njoftimi i Gjermanisë është një dhuratë aq e mirë sa mund të kishte shpresuar presidenti i Ukrainës në ditëlindjen e tij të 45-të.
Pozicioni i Kremlinit për tanket e NATO-s është se ato nuk kanë gjasa të bëjnë shumë ndryshim, se do t’i kushtojnë shtrenjtë taksapaguesve evropianë dhe në çdo rast, Rusia thjesht do t’i shkatërrojë ato.
“Këto tanke do të digjen si çdo tjetër”, tha zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov.
Duhet të ketë poashtu një zhgënjim që Moska nuk mund të përmend më shqetësimin në Evropë për dërgesat e tankeve si dëshmi e përçarjes së NATO-s. Edhe një herë, pas një problemi të përkohshëm, NATO po provon se është jashtëzakonisht e bashkuar.
Rusia ka pohuar prej kohësh se ky është një konflikt midis NATO-s dhe Rusisë, ku Ukraina është një fushëbetejë përfaqësuese. Ata mund të përdorin dorëzimin e sistemeve të mëtejshme të armëve në Ukrainë për të nxitur këtë narrativë.
Nëse SHBA vendos të përdorë tanke Abrams, ata nuk mund të pretendojnë më se po furnizojnë vetëm me armë mbrojtëse, tha ambasadori rus në SHBA, Anatoly Antonov.
“Askush nuk duhet të ketë iluzione se kush është agresori i vërtetë”, tha ai.
Natyrisht, presidenti Zelenskyy nuk do të marrë aq tanke luftarake sa dëshiron, që është rreth 300, dhe atyre mund t’u duhet pak kohë për të arritur atje – të paktën tankin M1 Abrams nëse SHBA vendos me të vërtetë t’i furnizojë ato.
Por ky njoftim padyshim do të bëjë shumë për moralin ukrainas pasi të dyja palët po përgatiten për ato që mund të jenë ofensiva të mëdha pranverore. Dhe anasjelltas, nuk do të bëjë shumë për shpirtrat e ushtarakëve rusë teksa ata ulen në llogoret e tyre të ngrira, duke pyetur veten se çfarë i pret ata në muajt në vijim./UBTNews/