Tani bota e Fatima Figenit ka ndryshuar…
Në një pjesë të shkatërruar të Adiyaman, ajo përpiqet të qëndrojë ngrohtë. Ndërsa grumbullohet rreth një zjarri me motrën dhe kunatin e saj, ajo liston të vdekurit.
“Ka pasur shumë humbje nga familja e burrit tim, nëna, babai, vëllezërit e motrat, kunatat, nipat, mbesat. Na u shemb banesa e familjes. Ndërkohë daja, gruaja, fëmija i tyre, dhe vjehrra e tyre humbën jetën të gjithë”.
Trembëdhjetë nga familja humbën nga rrënojat. Dhjetë fëmijë kanë mbetur jetimë.
Ajo tregon për Sky News një foto të shtëpisë së tyre siç dukej para tërmetit. Një apartament katërkatësh i çmuar, i banueshëm nga tre breza.
Përtej rrugës tani shtrihen mbetjet e saj – një varr i kthyer në shtëpi ku vdiqën të dashurit e saj.
Të gjithë ata ishin viktima të një tërmeti që vazhdon të luajë në mendjen e saj.
“Edhe kur jemi në këmbë, ne ende ndihemi sikur po dridhemi”, thotë ajo.
Mes traumës, gjumi është i paktë.
Rreth tyre, shpëtimtarët përpiqen të rimarrin të vdekurit, pasi të gjallët bëjnë ç’të munden për të mbijetuar në netët kur temperatura bie nën zero.
“Në ditët e para, dëgjuam histori të njerëzve që nxirreshin nga rrënojat, por po vdisnin nga të ftohtit”, thotë Fatima.
Moti i ftohtë nuk është sfida e vetme për të mbijetuarit.
“Nuk ka punë. Ne jemi të falimentuar”, thotë kunati i Fatimes, Habib, duke treguar furgonin ku flenë me radhë.
Si mashkulli më i vjetër, Habib tani është ofruesi kryesor për të afërmit e mbijetuar, përfshirë 10 jetimët.
Me shtëpinë dhe biznesin e tyre të shkatërruar, nuk ka të ardhme për ta në Adiyaman.
“Për mua nuk ka shpresë, ka mbaruar. Qyteti ka mbaruar”, thotë ai.
“Njerëzit janë larguar nga Adiyaman. Energjia është e paqartë dhe të mbijetuarit na thonë se uji është ndërprerë ose është i ndotur”.
Në shumë rrugë, fshatrat me tenda të siguruara nga shteti tani zënë vendin e shtëpive.
Aty nga Fatima, Sky News takoi Ayse Kaygusuz, e cila tregoi strehën e furnizuar nga qeveria që ajo ndan me 10 të tjerë.
Ata nuk kanë tualete apo dushe. Përhapja e ndonjë sëmundjeje është një shqetësim i madh.
“Ne nuk mund të përballemi me një shpërthim tani. Ata që mbijetuan do të vdesin më pas. Gjysma e qytetit ka vdekur”, thotë ajo.
Turqia tani po bën atë që mundet, por nevoja është e madhe. Për shumë njerëz këtu, vuajtjet janë të pafundme./UBTNews/