Pas vitesh gjetje të parave të paligjshme në aeroportet shqiptare, qeni 10-vjeçar Konti ka shumë për të pritur në pension. Ai do ta shijojë atë në krah të partnerit të tij – që ishin bashkë në luftën kundër krimit – mbajtësit të tij, Ilir Balla.
Në pamundësi për të ndarë rrugët me qenin, Balla e adoptoi zyrtarisht qenin pas tërheqjes së tij nga policia, duke u zotuar se do të kujdeset për të “deri në ditët e fundit të jetës së tij”.
“Lidhja me kafshë është e veçantë për të gjithë, por lidhja jonë është e ndryshme”, tha Balla për AFP, duke folur në Institutin e Stërvitjes së Qenve të Policisë në kryeqytet, Tiranë.
“Ne jemi një ekip dhe lidhja mes nesh është shumë e fortë, shumë e veçantë”.
Instituti ka më shumë se 80 qen që punojnë me policinë, duke përfshirë barinjtë gjermanë dhe Malinois. Qen të ndryshëm kanë aftësi të ndryshme, që nga zbulimi i drogës, armëve apo kartëmonedhave.
Ndër më të njohurit është Brandi, një bari gjerman që u bë i njohur gjatë përpjekjeve të kërkim-shpëtimit pas një tërmeti në Shqipëri që mori jetën e rreth 50 njerëzve në fund të vitit 2019.
Konti – i cili u tërhoq nga forca për shkak të dështimit të shikimit – ka ende një “hundë të jashtëzakonshme”, tha Balla. Gjatë karrierës së tij, ai ndihmoi në zbulimin e sasive të mëdha të parave të gatshme të padeklaruara në aeroportin e Tiranës.
Konti është një nga afro 20 qentë që janë tërhequr së fundmi ‘nga karriera’ në policinë shqiptare për shkak të moshës apo problemeve me performancën.
Pasi të dalin në pension, qentë janë zyrtarisht të hapur për adoptim për publikun, me çmime që variojnë nga 60 në 170 euro ose ndonjëherë edhe më të larta.
Qentë e trajnuar me përpikëri ofrojnë avantazhe të dukshme për pronarët e mundshëm.
Saimir Hasmataj, i cili ishte duke kërkuar një qen policie (në pension) për familjen e tij, më në fund adoptoi Osrën.
Ai zgjodhi Osrën, e cila tashmë është nëntë vjeç, sepse ajo kishte “shumë histori” në krahasim me qenin mesatar, tha ai, pasi kishte shpëtuar jetë gjatë kryerjes së detyrave të saj.
Por për shumë nga oficerët e policisë që kanë punuar kaq ngushtë me ta ndër vite, është e vështirë të lënë pas shokët e tyre të besuar kur të dalin në pension.
Oficeri Dritan Zela nuk ka mundësi të marrë në shtëpi partnerin e tij, Diksin, pasi nuk ka hapësirë. Por ai do ta kujtojë bariun gjerman 11-vjeçar si një partner “të shkëlqyer” që i shpëtoi jetën në shumë raste.
Një herë, kujton ai, Diksi u hodh mbi të kur ata të dy po sulmoheshin. “Diksi kishte një instinkt të vërtetë për të më mbrojtur, gjë që e shtyu të përballej me më të keqen”, tha ai i prekur dukshëm nga kujtesa.
“Më vjen keq për largimin e tij, kemi vite bashkë, jemi si një familje”, tha oficeri 51-vjeçar.
“Do të më mungojë, por kudo që të jetë, do të shkoj ta vizitoj. Ata janë të gjithë heronjtë tanë”.