Afganistani tani është një vend që ka filluar të ndjejë frikën e vërtetë të urisë.
Në Maidan Wardak, 50 milje në perëndim të Kabulit, një turmë prej disa qindra burrash ishte mbledhur me shpresën për të marrë miell nga një pikë zyrtare e shpërndarjes. Mielli u sigurua nga Programi Botëror i Ushqimit, përcjell UBT News.
Ushtarët talibanë e mbajtën turmën të qetë, por njerëzit që u thanë se nuk kishin të drejtë për një dorëzim ishin të zemëruar dhe të frikësuar.
“Dimri është gati këtu”, tha një plak. “Nuk e di se si do ta kaloj atë nëse nuk mund të bëj bukë”.
WFP po përballet me nevojën për të rritur furnizimet e saj në Afganistan për të ndihmuar më shumë se 22 milionë njerëz.
Nëse moti është aq i keq sa ekspertët parashikojnë këtë dimër, pritshmëria është që një numër i madh do të kërcënohet nga uria akute dhe uria e përhapur.
Sipas drejtorit ekzekutiv të WFP, David Beasley, situata është alarmante. “Është aq keq sa nuk mund ta imagjinoni”, tha zoti Beasley. “Në fakt, ne tani po shikojmë krizën më të keqe humanitare në Tokë”.
“Nëntëdhjetë e pesë për qind e njerëzve nuk kanë ushqim të mjaftueshëm dhe tani po shohim 23 milionë njerëz që marshojnë drejt urisë”, shtoi ai. “Gjashtë muajt e ardhshëm do të jenë katastrofikë. Do të jetë ferr në Tokë”.
Përpara se talibanët të merrnin pushtetin në Afganistan, popullata kishte besim se qeveria e Presidentit Ashraf Ghani do të ishte në gjendje të përballonte kërcënimin e një dimri të keq, duke pasur parasysh ndihmën e bashkësisë ndërkombëtare. Kjo shpresë u zhduk kur qeveria e Ghani-t u rrëzua.
Vendet perëndimore e kanë ndërprerë ndihmën e tyre për Afganistanin, pasi që, sipas analistëve, nuk duan që të duken se po ndihmojnë një regjim që ndalon vajzat nga arsimimi dhe është në favor të rikthimit të dënimeve të sheriatit, transmeton UBT News.
“Për liderët botërorë, për miliarderët: imagjinoni se kjo ishte vajza juaj e vogël ose djali juaj i vogël, ose nipi juaj gati të vdiste nga uria”, tha ai. “Do të bënit gjithçka dhe kur sot në tokë ka një pasuri me vlerë 400 trilion dollarë, turp për ne”.
“[Nëse] ne lëmë ndonjë fëmijë të vdesë nga uria, turp për ne”, tha ai.
Në qytetin Bamiyan në Afganistanin qendror, ku më 2001 talebanët shkatërruan statujat e lashta të Budës, të gdhendura në shkëmb në shekullin e 6-të, BBC shkoi të takojë një të ve, Fatima, dhe shtatë fëmijët e saj të moshës tre deri në 16.
Bashkëshorti i saj vdiq nga kanceri në stomak jo shumë kohë më parë.
Ata janë mjerisht të varfër dhe jetojnë në një shpellë në shkëmb ku qëndronte një nga Budat.
Nën qeverinë e fundit Fatima ishte në gjendje të merrte furnizime të rregullta me miell dhe vaj, por ato ndaluan drejtpërdrejt pasi talibanët morën përsipër.
Fatima bënte pak para duke larguar barërat e këqija të dheut për një fermë aty pranë. Tani, thatësira që ka prekur këtë zonë do të thotë se më pak të mbjella kanë mbijetuar dhe nuk ka më punë për të.
“Unë jam e frikësuar”, thotë ajo. “Unë nuk kam asgjë për t’u dhënë fëmijëve. Së shpejti do të më duhet të dal dhe të lutem [për ndihmë]”.
Disa prindër ua kanë shitur vajzat e tyre burrave të moshuar për martesë. Fatima ka refuzuar ta bëjë këtë. Por nëse furnizimi me ushqim do të vazhdojë të mungojë, ajo dhe fëmijët e saj do të përballen me urinë aktuale./UBTNews/