Më 10 mars 2007, në Vjenë të Austrisë, përfunduan bisedimet për statusin përfundimtar të Kosovës mes delegatëve të Kosovës dhe Serbisë, pa arritur një marrëveshje. Ky moment shënoi një fazë të rëndësishme në historinë e Kosovës, por gjithashtu theksoi ndarjen e thellë mes palëve.
Në këto bisedime ishin të pranishëm liderët e Kosovës, përfshirë presidentin Fatmir Sejdiu, kryeministrin Agim Çeku, dhe shefin e negociatave Kolë Berisha, ndërsa delegatët e Serbisë përfshinin presidentin Boris Tadiç dhe kryeministrin Vojislav Koštunica. Po ashtu, në këtë proces ishte i pranishëm edhe i dërguari i Kombeve të Bashkuara për statusin e Kosovës, Martti Ahtisaari.
Pas përfundimit të bisedimeve, Ahtisaari shprehu keqardhje për faktin që palët nuk arritën të bien dakord mbi një zgjidhje përfundimtare. Ai njoftoi gjithashtu se dokumenti përfundimtar për statusin e Kosovës do t’i dërgohej Këshillit të Sigurimit të OKB-së në fund të muajit mars 2007, për të shpërndarë zyrtarisht planin e tij.
Më 15 mars 2007, Albert Rohan, një bashkëpunëtor i Martti Ahtisaarit, dorëzoi propozimin për statusin e Kosovës në OKB. Ky propozim, i njohur si Plani i Ahtisaarit, parashikonte pavarësinë e Kosovës, një hap që do të hidhte bazat për shpalljen e pavarësisë më vonë, në vitin 2008.
Përfundimi i bisedimeve për statusin e Kosovës dhe dorëzimi i propozimit të Ahtisaarit shënoi një hap të rëndësishëm drejt realizimit të aspiratave të popullit të Kosovës për të arritur një status të njohur ndërkombëtarisht, edhe pse kjo rrugë u shoqërua me tensione dhe sfida të mëdha diplomatike.
Kjo ngjarje e rëndësishme, e cila tani ka mbushur 18 vjet, mbetet një moment kyç në procesin e ndarjes së Kosovës nga Serbia dhe në përpjekjet për të arritur njohjen e saj si një shtet të pavarur.
