Përveç atletëve të cilët shpesh ushtrojnë mbingarkesë të disa pjesëve të trupit dhe kështu krijojnë kalcifikime reaktive, kalcifikimet degjenerative ndodhin te pacientët me diabet dhe njerëzit që punojnë në një pozicion të ngritur ‘të detyruar’.
Punëtorët e ndërtimit, rrobaqepësit, punëtorët në linjat e prodhimit, por njerëzit që kalojnë shumë kohë në kompjuter kanë më shpesh kalcifikime.
Shfaqja e kalcifikimeve në tendinat e muskujve të pjesëve të ndryshme të trupit është një fenomen relativisht i shpeshtë, shkakun e të cilit shpesh nuk e dimë. Është disi më e zakonshme te gratë dhe pacientët me diabet.
Sipas disa studimeve, frekuenca e kalcifikimeve në tendinat e shpatullave është aq e lartë sa 7 përqind, dhe kjo është te personat që nuk kanë asnjë ankesë, por imazhet me rreze Rëntgen bëhen për arsye të tjera. Kjo përqindje rritet në mbi 20 për qind te personat e moshës 30-40 vjeç që shkojnë te mjeku për dhimbje shpatullash.
Procesi i “kalcifikimit të tendinave” kalon në katër faza:
Faza e krijimit ndodh për shkak të ndryshimeve në tendinat, kur kripërat e kalciumit grumbullohen për një shkak të panjohur.
Faza e dytë është faza e pushimit – kalcifikimi është zakonisht pa dhimbje, por për shkak të madhësisë, formës ose ndërveprimit me tendinën në të cilën ndodhet, mund të bëhet i dhimbshëm.
Faza e tretë, faza e “shkrirjes” – është periudha në të cilën ndodh dhimbja më e fortë, për shkak të shfaqjes së ndryshimeve inflamatore në indet përreth.
Faza e katërt ose faza pas kalcifikimit – pasi të ketë përfunduar resorbimi, tendoni shërohet.
Kalcifikimet ndikojnë në organizëm në përgjithësi dhe nëse ato mund të shkaktojnë disa pasoja të rënda.
Mjekimi fillon gjithmonë me fizioterapi, duke forcuar muskujt dhe duke rritur diapazonin e lëvizjes së muskulit dhe tendinit të prekur.
Në fazën tjetër trajtimi me terapi me ultratinguj me valë shoku (ESWT) është gjithashtu e mundur. Nëse nuk arrihet sukses i kënaqshëm, aplikohen agjentë lokalë që nxisin shërimin dhe zvogëlojnë inflamacionin.
Kohët e fundit, rezultatet më të mira janë arritur duke përdorur faktorë antiinflamator dhe frenues të dhimbjes proteinike të marra nga gjaku i dikujt.
Më në fund, nëse nuk arrihet shërimi i plotë dhe reduktimi i dhimbjes, trajtimi është operativ.