Gëzimi dhe kënaqësia janë vetëm dy nga gjashtë situata të ndryshme kur njerëzit bërtasin.
Hulumtimi i ri nga Universiteti i Cyrihut tregon se njerëzit kanë evoluar me një aftësi unike për të përdorur britma pozitive, jo SOS për të “sinjalizuar rëndësinë afektive të ngjarjeve” për të tjerët. Këto gjetje të rishikuara nga kolegët u botuan në revistën PLOS Biology.
Hulumtuesit zviceranë kryen një sërë eksperimentesh laboratorike mbi njerëzit dhe identifikuan ekzistencën e të paktën gjashtë thirrjeve të ndryshme karakteristike psiko-akustike të bërtitura që janë ose “alarmante” ose “jo alarmante”.
Të bërtasësh për kënaqësi dhe gëzim janë unike për speciet njerëzore
“Në vend të thirrjeve bërtitëse të një natyre akustike dhe komunikuese të njëtrajtshme, të shoqëruara me kërcënime të bazuara në frikë dhe sinjalizim alarmi, ne zbuluam disa kategori karakteristike të ulërimave të një natyre alarmante, jo alarmante dhe madje pozitive,” shpjegojnë autorët.
“Njerëzit ndajnë me speciet e tjera potencialin për të sinjalizuar rrezikun duke ulëritur, por duket se vetëm njerëzit bërtasin për të sinjalizuar emocione pozitive të tilla si gëzimi dhe kënaqësia ekstreme”, tha autori i parë i studimit, Sasa Fruholc, në një deklaratë për shtyp.
“Duket se sinjalizimi dhe perceptimi i emocioneve pozitive duke ulëritur te njerëzit i është dhënë përparësi ndaj sinjalizimit të alarmeve. Ky ndryshim i përparësisë mund të jetë pasojë e kërkesave të një konteksti shoqëror të zhvilluar dhe kompleks te njerëzit”, delklaroi ai.
Llojet e njohura të britmave:
– Zemërimi – ulërima alarmante negative
– Frika – ulërima alarmante negative
– Dhimbje – ulërima negative alarmante
– Gëzim – ulërima pozitive jo alarmante
– Kënaqësi – ulërima pozitive jo alarmante
– Trishtimi – një britmë dëshpëruese jo alarmante
Interesante, studiuesit zbuluan se kur dëgjuesit dëgjuan secilën prej gjashtë llojeve të ndryshme të ulërimave brenda fMRI, neuro-regjistrimi tregoi se ata “u përgjigjën më shpejt dhe më saktë dhe me ndjeshmëri më të madhe neuronale ndaj thirrjeve pa alarm dhe britma pozitive sesa ndaj atyre që ishin alarmante”.
“Ndërsa një ulërimë alarmante si ajo e dhimbjes, zemërimit ose frikës shkaktoi më së shumti aktivitet nervor më të ulët në shumë rajone inferiore të përparme dhe të larta dëgjimore të korteksit, një ulërimë jo alarmante si ajo e kënaqësisë, trishtimit ose gëzimit, krahasuar me zërat neutralë , tregoi aktivizime më të mëdha dhe të zgjatura të dëgjimit të korteksit, veçanërisht në hemisferën e djathtë në korteksin dëgjimor të niveleve të ulëta dhe të larta”, shpjegojnë autorët.
Hulumtimi i fundit që merret me britmat tregon se natyra komunikuese e ulërimave njerëzore është më e larmishme nga sa mendohej më parë.
“Rezultatet e studimit tonë janë befasuese në kuptimin që studiuesit zakonisht supozojnë se primatët dhe sistemi njohës i njeriut janë akorduar posaçërisht për të zbuluar sinjalet e rrezikut dhe kërcënimeve në mjedis si një mekanizëm mbijetese”, përfundon Fruholz.